Türkler Hangi Rotayı Seçeceklerine Karar Verirken Dünyayı Seyretmek – OpEd – Eurasia Review

Andrew Hammond tarafından yazıldı *

Bu yıl Türkiye’deki G20 ülkesi için anıtsal bir yıl ve sadece cumhuriyetin kuruluşunun yüzüncü yıl dönümü olduğu için değil. Pazar günkü cumhurbaşkanlığı ve yasama seçimlerinin önemli iç sonuçları olduğu kadar uluslararası sonuçları da var.

Bunun nedeni, 2003’ten beri ulusal makamda bulunan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yenilgisi durumunda Türk dış politikasının bir dönüm noktasında olabilmesidir. Dış politikası, 2003’ten 2014’e kadar başbakanlığı sırasında çoğunlukla Batı yanlısıydı. ve 2014’ten 2018’e kadar başkanlığı boyunca. bağımsız dış politikası dediği şeyde özellikle Rusya.

Bu bağlamda, Türk iç siyaseti son zamanlarda, İsveç’in NATO’ya üyeliğini kabul etmek de dahil olmak üzere, bir dizi önemli dış politika kararını erteledi. İster Erdoğan ister muhalefet lideri Kemal Kılıçdaroğlu oyları kazansın, Ankara’nın Stockholm’ün askeri ittifaka üyeliğine yönelik itirazları muhtemelen eninde sonunda ortadan kalkacak.

Seçimin bir diğer önemli uluslararası etkisi, Rusya, Ukrayna ve Birleşmiş Milletler ile 18 Mayıs’ta sona erecek olan Karadeniz tahıl anlaşmasının yaklaşan yenilenmesidir. Afganistan, Etiyopya ve Somali gibi ülkelerdeki yardım operasyonları için yaklaşık 600.000 ton tahıl dahil olmak üzere geçen yazdan bu yana Ukrayna’dan ihraç edildi.

Erdoğan iktidarda kalırsa, adaylığı Vladimir Putin tarafından desteklendiği için anlaşmayı uzatma olasılığı daha yüksek. Ancak Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanlığını kazanması durumunda anlaşmanın yenilenme olasılığı önemli ölçüde azalacak. Bunun nedeni büyük ölçüde Rusya’nın ona ve diğer büyük muhalefet liderlerine güvenmemesi, en azından bazılarının Ukrayna savaşına karşı çıkması değil. Putin’in yoğun bir şekilde eleştirdiği isimlerden biri de Ahmet Davutoğlu.

2014’ten 2016’ya kadar başbakanlığı sırasında Davutoğlu, Rusya’yı Suriye’nin kuzeyindeki hava saldırılarıyla “etnik temizlik” girişiminde bulunmakla suçladı. Ankara ile Moskova arasındaki daha geniş ilişkiler, 2015’in sonlarında Türkiye’nin Suriye sınırında bir Rus savaş uçağını düşürmesinin ve Ankara’nın uçağı hava sahasını geçtiği için hedef almakta ısrar etmesinin ardından kötüleşti, Moskova bunu reddediyor.

Bu nedenle, dünyadaki karar vericiler bu seçimleri yakından takip edecekler. Bu aşamada sonucun netlik kazanmamasının sebeplerinden biri de önümüzdeki günlerde daha fazla sürpriz yaşanma ihtimali. Bu belirsizliğin ortasında, tam olarak tahmin etmek yerine ne olabileceğine ışık tutmaya yardımcı olabilecek en az dört ana senaryo var. Şirketler dahil olmak üzere hükümetler ve kuruluşlar için bu alıştırma, riski azaltmaya yardımcı olmak için bir dizi makul gelişmeye karşı stres testi yaparak hazırlık oluşturmaya yardımcı olabilir. Ayrıca, hızla değişen bir ortamda rekabet avantajlarını sürdürmek için potansiyel fırsatları yakalamalarına da izin verebilir.

Çok sayıda yorumcu Erdoğan’ın saltanatının sona ereceğini tahmin etse de, mevcut cumhurbaşkanı dirençli ve başka bir zafer göz ardı edilemez, belki de muhalefetin Adalet ve Kalkınma Partisi’nin meclisin kontrolünü kaybetmesine yol açabilecek yasal kazanımlarla birleştiğinde. . Genel olarak, “Erdoğan’ın siyasi meydan okumaları büyüyor” senaryosu olarak adlandırılabilecek bu sonucun ekonomi için muhtemelen nötr veya negatif olması muhtemeldir.

Bu gelecekte Erdoğan, yeni döneminin ilk gününden itibaren tökezleyebilir. Türkiye’nin en büyük siyasi canavarı olarak kalacak olsa da gücü zayıflayacak ve halefini belirleme şansını kaybedebilir.

Ekonomik görünümün önemli ölçüde bozulma olasılığı ile, Erdoğan’ın daha geleneksel bir duruşa doğru para politikası da dahil olmak üzere ciddi makro ayarlamaları dikkate alması muhtemeldir. Bununla birlikte, özellikle daha güçlü bir siyasi görevle yapabileceği hız ve derece ile bunu yapacak güce sahip olmayabilir.

Seçim sonucu bıçak sırtına bu kadar yakınken, Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı yarışını kıl payı farkla Kılıçdaroğlu’na kaptırması oldukça makul. Bu, ülkede faaliyet gösteren birçok şirket için en kötü durum senaryosu olabilir. Bunun nedeni, Erdoğan’ın Kasım 2020’den bu yana ABD’de Donald Trump’a benzer bir şekilde sonuca karşı çıkmasına yol açabilir ve bu da Kılıçdaroğlu’nun hızla yere basmasını çok zorlaştırabilir.

“Erdoğan’ın gölgesi yaklaşıyor” olarak adlandırılabilecek bu senaryo, ekonomi için muhtemelen olumsuz olacak ve yeni cumhurbaşkanının, ekonomi ve hükümet faaliyetleri üzerinde kontrole sahip parlamenter bir siyasi sisteme dönme hedefine ulaşma gücünden yoksun olması muhtemel. . yasama organından kaynaklanmaktadır.

Bu iki geleceğin varyantları tetiklenme olasılığı en yüksek olsa da, ulusu kökten yeniden şekillendirecek daha az olası başka sonuçlar da var. “Erdoğan’ın zaferi” senaryosu olarak adlandırılabilecek ilk senaryo, Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı seçimini ve partisinin mecliste de çoğunluğu kazanmasını sağlayacak. Bu, daha sıkı bir para politikası da dahil olmak üzere nispeten sert önlemlerle, ekonomi politikasında büyük bir değişikliğin habercisi olabilir.

Bununla birlikte, ekonomi için en iyi sonuç, en muhtemel sonuçtur: muhalefetin hem cumhurbaşkanlığı hem de milletvekili seçimlerinde beklenmedik şekilde büyük bir zafer – “yeni bir siyasi dönem” senaryosu olarak adlandırılabilecek bu. Uluslararası Para Fonu ile olası bir anlaşmayla desteklenen yatırımcı güvenindeki iyileşme, muhtemelen Batı’ya doğru bir dış politika kaymasını tetikleyecek.

Bu nedenle Pazar günü yapılacak seçimler Türkiye’nin geleceğini yıllarca şekillendirecek. Seçimler her zaman önemli olsa da, Erdoğan’ın yirmi yıllık döneminin geleceği sandıkta olduğundan, çoğundan daha önemli olacak.

• Andrew Hammond, London School of Economics’te LSE IDEAS’ta bir Yardımcıdır.