Silvana Santamaria • Yapımcı, Mud Pictures

10/05/2023 – Alman Yapımcı Hareket Halinde, yapımcı ve film yapımcısı olarak yaklaşan film projelerinden bahsediyor.

Silvana Santamaria Berlin merkezli yapım şirketi Soilfilms, bu yılki edisyona katılımcı olarak seçildi. Avrupa Film TanıtımıS Yapımcılar hareket halinde Cannes’da göster. Geçen yıl bir film sundu. Pamfir [+see also:
film review
trailer
interview: Dmytro Sukholytkyy-Sobchuk
interview: Dmytro Sukholytkyy-Sobchuk
film profile] İle Dmytro Sucholytkyj-Sobtschuk İçinde Bir yönetmenin iki haftası bölüm. Onunla kökenleri, göç konusu ve tutkuları hakkında konuştuk.

Cineuropa: Göç, kendi filmlerinizde ve bir yapım şirketi gibi hissettiğiniz filmlerde yinelenen bir tema. Bununla bir ilgin var mı?
Silvana Santamarya: İki farklı ülkeden ebeveynler tarafından büyütüldüm. Babam Sicilyalı ve ilk göçmen gruplarından birinde Almanya’ya geldi. Ailesini ve çevresini neden terk ettiğini, neler hissettiğini, nasıl bir umudu olduğunu hep merak etmişimdir. 1991’de Yugoslavya’da başlayan savaş sırasında konuya daha fazla ilgi duymaya başladım. 2006 yılında 15 yıldır oturma izni bekleyen Kosovalı bir aile ile tanıştım. O zamanlar göç konuları henüz medyada tartışılmıyordu. İlk uzun metrajlı belgeselimi yaptım durum: hasta (Metin: Durum: Tolerans) Bununla ilgili olarak göç, beş yıl sonra Almanya, Kuzey Afrika ve Orta Doğu’daki savaşlar sırasında önemli bir sorun haline geldi. O zamana kadar zaten üç film çekmiştim. İkinci filmim Kosova’da çekildi ve En İyi Belgesel dalında Max-Ophüls-Preis Ödülü’nü kazandı. Üçüncü film 2011’de Sicilya’da çekildi ve Kuzey Afrika’dan göçü konu alıyor. Avrupa’nın yakın komşularıyla daha fazla ilgilenmeye başladım ve o zaman film yapımcıları ve MENA bölgesinden insanlarla çalışmaya başladım.

Nasıl başladı?
Müslüman kültürüyle ilk karşılaşmamdı. durum: hasta. Ayrıca işçi sınıfı bir mahallede büyüdüm ve küçük yaşlardan itibaren etrafım Müslüman ailelerle çevriliydi. Türkiye’deki Gezi Parkı protestoları hakkında bir belgesel çektim ve 2014’te Türkiye’de Suriye sınırında bir kurgu filmi çektim. Haftalarca her gün Suriye’den top mermileri geldiğini duyduk, gördük ve Suriyeli çocuklarla birlikte vurulduk. Çok yoğun bir dönemdi. Oradan, bölgede birkaç proje geliştirdim. Özellikle şu anda üç kurmaca film çektiğim Tunus’ta çalıştım.

Kendinizi hangi araçla ifade etmek istediğinizi nasıl anlarsınız?
Hayal gücümde, tutkulu olduğum konularda en geniş izleyici kitlesine ulaşacak ortamın film olduğunu düşündüm. Bu filmleri yapmak ve aynı zamanda daha geniş bir izleyici kitlesine hitap etmek zordur. ona doğru bir adımdı Pamfirprömiyeri geçen yıl Cannes’da yapıldı. Çeşitli ülkelerde başarılı bir sinema gösterimiydi ve dünya çapında ilgi gördü ve kritik ödüller aldı.

Neden kendi prodüksiyon şirketinizi kurmak istiyorsunuz?
2013 yılında sahibi kadın olan sadece birkaç şirket vardı. Ancak kadınların kendi şirketlerini yönetmelerinin önemli olduğunu düşünüyorum. Mutlaka farklı bir şey yaptığımız için değil, ama kadınlar olarak tüm film yapma sürecinden ve tabii ki bütçeden sorumlu olmak konusunda eşit haklara sahip olmalıyız. Olgunuz ve daha yüksek bütçeleri yönetebilecek ve devlet ve kamu fonlarından adil bir pay alabilecek durumdayız.

Şirketinizin adı ne anlama geliyor? Kil resimlerle ne elde etmek istiyorsunuz?
Şirketin, tohumların büyük ağaçlara dönüştüğü verimli bir toprak olabileceği fikrini seviyorum. İlgili sosyal ve politik konulardan bahseden filmler yapmaya devam etmek istiyoruz. Şu anda büyük bütçelerle filmler ve diziler çekiyoruz. Ama yine de film gibi küçük projeler yapıyorum. şahit Arthood Entertainment ile birlikte. İkincisi, 60 yaşında güçlü bir kadın kahramanı olan İranlı bir film yapımcısı tarafından yönetilen, gerilim olarak yazılmış bir dramadır. Nadir SieverFilmi İranlı bir yönetmenle birlikte yazdı. zafar panahi. Birkaç ay içinde çekime başlayacağız ve dağıtım ortakları arıyoruz. Yönetmen olarak ikinci uzun metrajlı uzun metraj filmimi de finanse ediyorum, filmi Lüksemburg Film Fonu tarafından finanse edildi ve bu sefer yine İngiltere’deki göçten ve bir İtalyan perspektifinden bahsedeceğim.

TV kanallarıyla yakın işbirliği içinde çalışıyorsunuz. Bu deneyimi nasıl tanımlarsınız?
Bir projenin başlangıcında Alman TV kanalları çok önemlidir; Onların katkısı olmadan zor ve küçük filmlerin finanse edilmesi zordur. Yabancı kanallar genellikle film bittikten sonra devreye giriyor ve filmleri satın alıyor. Şimdiye kadar televizyon kanallarında çalışarak güzel deneyimlerim oldu. Sorumlu kişiler sanatsal yaklaşımı anlıyor ve çok destekleyici.

Cannes’da bu yılki Makers Move programına katılımınızdan ne bekliyorsunuz?
Diğer yetenekli Avrupalı ​​film yapımcıları, küresel pazarlamacılar ve diğer profesyonellerle bağlantı kurabileceğiz ve Arap dünyasına odaklanan özel bir ağ kurma programı olacak. Ayrıca seçilmek, takdirimizi göstermenin bir yoludur ve üreticilere mevcut ve gelecek çalışmalarımız için özel bir görünürlük sağlar.