Bir PCB izi için empedans eşleşmesi ne zaman kaçınılmaz hale gelir?

Her tel parçasının ve PCB izinin bir anten olduğu elektronik alanında yaygın bir şakadır; tek fark, bunun amaçlanıp amaçlanmadığıdır. Uygulamada, düşük frekanslı kablolama genellikle “güvenli” olarak kabul edilirken, yüksek frekanslı devreler empedans (Z) uyumu da dahil olmak üzere özel hususlar gerektirir. Ancak bu iki tür dairenin nereden ayrılacağı tamamen açık değildir; farklı kurallarla; [Sebastian] Bunu Baltık Laboratuvarında gösteriyor.

Popüler kural hayır eşleşen direnç PCB izinin kritik uzunluğu (l) ise iz ile yük arasında gereklidir._kritik) dalga boyunun (π) 1/10’udur. Peki bu temel kural doğru mu? Bir dizi hesaplamayla PCB iz uzunluğunun önemli olmadığı tek durumun iz ve yük direncinin eşleştiği durum olduğu açıktır.

Bu hesaplamalara göre, hedefiniz 0,1dB’den daha az bir uyumsuzluk kaybı ise 1/10’uncu kural mükemmel bir seçim değildir; 1/16 daha iyi bir kuraldır. Burada PCB üzerindeki izlerin genişletilmesi istenebilir, ancak sonuçta her projenin kendi gereksinimleri olduğundan tasarımınız için en iyi neyin işe yaradığını bilmeniz gerekir. Hesaplamalar iyi görünse bile, özellikle FR4 PCB malzemelerinin dielektrik sabitinin farklı üreticiler ve partiler arasında ne kadar değiştiği göz önüne alındığında, fiziksel kartta ölçümü atlamak bir mazeret değildir.

Başlık resmi: Bir dalga boyunun 1/10, 1/16 ve 1/20 iz uzunlukları için iz empedansının bir fonksiyonu olarak çizilen giriş empedansı. (Kredi: Baltic Labs)