New England’da Yaban Hayatının Yeni Altın Çağı

Öyleyse, 19. yüzyılda geliştirilen politikalara dayanan bilime dayalı vahşi yaşam yönetiminin New England vahşi yaşamını en karanlık günlerinden avcılar için yalvarma çağına nasıl getirdiğinin uzun hikayesine bakalım. Daha fazla hayvan yiyin.

Daha geniş bir anlamda, bugün arka bahçelerimizde ve arka bahçelerimizde gördüğümüz şey, ticari kaçak avcılığı ortadan kaldırmak ve insanları en uygun koşullara geri döndürmek için politikaları uygulamaktan devletleri sorumlu tutan Kuzey Amerika Yaban Hayatı Koruma Modeli adı verilen bir şeyin sonucudur. Ordalar.

Sözde av hayvanları için bu başarı önemlidir. 1900’lerde ticari av sırasında Temelde ulusal olarak yasaklandı, Amerika Birleşik Devletleri’nde sadece 500.000 beyaz kuyruklu geyik kaldı. Bugün 30 milyon insan var. Massachusetts’in küçük boyutuna ve ülkesine rağmen 93.000 olduğu tahmin ediliyor. Üçüncü en yüksek nüfus yoğunluğu. Uzmanlar, bunun Avrupa kolonizasyonundan önce sahip olduğumuzdan çok daha fazla olduğunu söylüyor.

İç Savaş sırasında habitat kaybı ve aşırı avlanma nedeniyle devletten kaybolan hindiler, 1970’lerde Berkshires’da 37 kuş serbest bırakıldı ve Massachusetts’te yeniden tanıtıldı. Bugün, her yerde, hatta kentsel alanlarda bulunan 35.000’i var ve birçoğunda zaten şahinler ve tavşanlarda olan bir nokta ve çığlık listesi bırakıyor.

Bu hindiler 70’lerde serbest bırakıldığında, kara ayılar için çok fazla endişelenmeleri gerekmiyordu. Eyalette sadece 100 tane vardı. Günümüze ve Mass Wildlife State’e hızlı ileri sarın Bilime dayalı dirilişi denetleyen güvenlik kurumu, Massachusetts’te 4,500 olduğunu tahmin ediyor. Banliyölerde artan görünürlük ile kesinlikle doğuya doğru ilerliyorlar.

Avcılar başımıza bir sürü bela açtılar ve av türlerinin geri alınmasını lisanslar, etiketler, pullar ve 1937 federal yasası aracılığıyla finanse ederek bizi oradan çıkaran onların dolarları oldu. Ateşli silahlar, mühimmat ve okçuluk teçhizatı da dahil olmak üzere av silahlarında yüzde 11 ÖTV. 1950’de Kongre, spor balıklarının geri kazanılmasını finanse etmek için balıkçılık ve tekne ekipmanlarına benzer bir vergi koydu.

Eyaletin Doğal Miras ve Nesli Tükenmekte Olan Türler Projesi müdür yardımcısı Eve Schluter, bu paranın devletlerin sportif olmayan hayvanların gelişmesine izin veren “yaban hayatı yönetim alanlarını” korumalarına izin verdiğini söyledi. Yerli bitki ve hayvanların korunmasında, nesli tükenmekte olan 432 türe vurgu yapıldı.

Tabii ki, bu tüm iyi haberler değil. Tüm hayvanlar gelişmez ve iklim değişikliği ve habitat listenin başında yer aldığı için yaban hayatının karşı karşıya olduğu sorunlar hayal bile edilemez. Ama o sabah Maynard’da köpeğiyle Asabeth Nehri boyunca yürürken kartallardan biri başının üzerinden uçtu ve bir an için böyle şeylerin olağanüstü derecede sınırda olduğunu anlamasını sağladı.

“Her zaman yapılacak işler vardır, ancak vahşi yaşam yönetim alanlarımıza ne zaman gitsem, nesli tükenmekte olan bir güve veya kelebek ya da nadir bir bitkinin geri geldiğini görüyorum. Yönetimin nasıl bir koruma ve yaşam alanı elde ettiğini görmekten memnunum.” dedim.

Brian Evans bir yüksek lisans öğrencisidir. Maine Üniversitesi’nde, doktora araştırmasının bir parçası olarak eyalete 600 hareket özellikli kamera yerleştirdi ve onları dört yıl boyunca izledi ve sonunda bir milyondan fazla vahşi yaşam fotoğrafı çekti. Altın çağın kanıtlarını gördü mü?

“Ne zaman bir hafıza kartı alsam ve ona baksam Noel sabahı gibiydi” dedi. “Ölü bölgeleri bulmayı umuyordum, ama her yerde hayvanlar vardı – sansarlar, balıkçılar, kızıl tilkiler, patlamış mısırlar, ayılar, vaşak, ıslık, adını siz koyun. İki hafta içinde aynı kameranın önünden geçen 16 farklı karasal hayvan vardı. çayırlarımızı inşa etmeden önce, onlar buradaydı ve şimdi geri geliyorlar.

New Hampshire Balık ve Spor Departmanında onlarca yıldır çalışan önde gelen bir vahşi yaşam biyoloğu olan Will Stodds, vahşi yaşamın onlarca yıldır uçtuğunu, ancak birçok türün, özellikle insan yırtıcılarının hiçbir zaman sağlıklı olmadığını söyledi. . Ayrıca, vahşi yaşam yönetiminin her yıl daha iyi hale geldiğini ve bilim ve teknolojideki ilerlemelerin çevreye bütünsel bir bakış açısı sağladığını söyledi.

“Ama kendime bir vahşi yaşam uzmanı olarak bahsetmemin bir nedeni var, bu bir sanat ve bilim” dedi. “Yaban hayatı size her gün yeni bir şey öğretiyor, ancak her gün daha iyi araçlar elde ediyoruz.”

Kitlesel Yaban Hayatı ve Deniz Balıkçılığı Bölümünü yöneten Massachusetts Balıkçılık ve Spor Departmanı komiseri Ron Amidan, Globe ile temasa geçtiğinde, altın çağ fikrini düşünmenin biraz zaman aldığını söyledi. Ancak bunun hakkında ne kadar düşünürse düşünsün, bu duyuruda kendini rahat hissetti.

Bu vahşi yaşam rönesansı hakkında konuştuğumuzda insanların yaptığını yaptık – 1960’larda Massachusetts’in merkezinde, çocukken görmediği şeylerden bahsetti. “Çocukluğumun bir tonunu ormanda geçirdim ve sen hiç geyik izi görmüyorsun, hadi bir tane görelim.” Eyaletin kentsel alanlarında büyüyenler için, farelerin tek uluyan hayvanlar olduğu bir zamanı hatırlamak kolaydır.

Elbette bu başlığın tamamı farklı bir şekilde sunulabilir. Vahşi yaşamda pek çok kötü haber var. Soyu tükenmiş, asla geri dönmeyen hayvanlar var. Her zaman yeni tehditler olacaktır. Şu anda, bu altın çağ, emin olma çağrısı dışında özel bir şey değil.

Çocuklar tekrar sorduğunda neden “geyik” diye bağırmaları gerektiği konusunda ısrar ediyoruz. Ne zaman bir geyik görsek, cevap çok basit: çünkü böyle değil.

Billy Baker’a [email protected] adresinden ulaşabilirsiniz. Onu Twitter’da takip edin @billy_baker.