Gezegenler Oort Bulutunda yakalanabilir

Güneş sistemimiz kaotik bir geçmişe sahip. Dünya ve diğer gezegenler şu anda sabit yörüngelerdeler, ancak oluştukları sırada konumlarında dramatik değişimlere uğradılar. Jüpiter’in Güneş’e şimdi olduğundan çok daha yakın olması muhtemeldir ve dönüşümü yalnızca diğer gezegenleri değiştirmekle kalmadı, aynı zamanda güneş sistemini enkazdan temizleyerek çoğunu Oort bulutuna boşalttı.

Güneş Sisteminin yerçekimi kenarındaki Oort Bulutu. Zaman zaman, bir parça buzlu malzeme iç güneş sistemine doğru yerçekimsel bir itme alır ve gördüğümüz birçok kuyruklu yıldızdan biri olur. Oort Bulutu enkazının çoğu muhtemelen nispeten genç olsa da, varsayımsal Gezegen X’ten bile daha uzakta, gezegen boyutunda nesnelerin orada pusuya yatmış olması mümkündür.

İç güneş sisteminden atılan enkazın bir kısmı daha da uzağa atılmış olabilir. Böyle bir hız nedeniyle, Güneş’in yerçekiminden kurtuldular ve yıldızlararası uzayda sürüklendiler. Bunun mümkün olduğunu biliyoruz çünkü diğer yıldız sistemlerinden en az iki kuyruklu yıldız ziyaretçimiz oldu, 2017’de Oumuamua ve 2019’da Borisov. Kozmik ölçekte, galakside pek çok göksel yetim var.

Ancak bu aynı zamanda ilginç bir soruyu da gündeme getiriyor. Genç bir gezegen sistemi kuyruklu yıldızlardan ve gezegenlerden kurtulabiliyorsa, diğer yıldız sistemleri bu dünyalardan bazılarını alabilir mi? Bu, yayınlanan yeni araştırmanın konusudur. Royal Astronomical Society’nin Aylık Bildirimleri.

Ekip, gezegen sistemlerinin büyük gezegenleri nasıl fırlattığını ve bir gezegen sisteminin bir gezegeni nasıl yakalayabileceğini araştırmak için bir dizi bilgisayar simülasyonu yürüttü. Yerçekimi dansı biraz aldatıcıdır, çünkü bir gezegenin çekilmesi için yıldızının yerçekimini bırakacak kadar kinetik enerji kazanması gerekir. Ancak bu aynı zamanda o kadar fazla kinetik enerjiye sahip olduğu anlamına gelir ki, başka bir yıldız sisteminin onu tutması zor olacaktır. Oumuamua ve Borisov’un ziyaretlerinde olduğu gibi, haydut bir gezegenden gelen göksel karşılaşmaların çoğu kısacık olacak.

Ancak ekip, galaksinin yerçekiminin kendisinin başıboş bir gezegeni bastırabileceğini keşfetti, bu nedenle göksel karşılaşmaların küçük bir kısmı bir yıldızın gezegeni ele geçirip yeni bir dünya olarak sahiplendiğini görecek. Bunun için en iyi şans, bir gezegenin bir yıldızın yanından geçmesi değil, Oort Bulutu içinde sürüklenmesidir. Bir yıldız tarafından yakalanan gezegenlerin çoğu, sistemin dış kenarında olacaktır.

Hesaplamalarına göre, yıldızın ana gezegenlerinin %10’a kadarı uzayın derinliklerine doğru sürükleniyor olabilir. Galaksinin dinamikleri ve erken güneş sistemi göz önüne alındığında, güneş sistemimizin Oort bulutunda yakalanan dev bir buzlu gezegene sahip olma olasılığı %7’dir. Bu olasılıklar, güneş sisteminde oluşan bir buz devinin kabaca 200’de bir olan Oort bulutuna itilme olasılığından daha yüksek.

Yani, güneş sisteminin kenarında bir gezegen varsa, büyük olasılıkla Güneş’in soyundan değil, evlat edinilmiş bir çocuktur. Oort Bulutu’nun büyük dünyalar içermemesi muhtemeldir, ancak bu çalışma gezegen sistemlerinin her zaman izole bir şekilde oluşmadığını ve muhtemelen karışık aileler olan çok sayıda yıldız sistemi olduğunu göstermektedir.

referans: Raymond, Sean N. Andre Isidoro ve Nathan A. pelerin. “Oort bulutu (exo) gezegenleri. ” Royal Astronomical Society’nin Aylık Bildirimleri: Mektuplar (2023): slad079.