Nepal neden benzer depremlerde Türkiye’den daha az can aldı – Asia Times
Türkiye 6 Şubat’ta 7,8 büyüklüğünde bir depremle sarsıldı ve şu ana kadar 45 binden fazla insan hayatını kaybetti ve can kayıpları artmaya devam ediyor. Aynı büyüklükte bir deprem Nepal’i 25 Nisan 2015’te vurdu ve Gorkha depreminde 8.790 kişi öldü.
Türkiye ve Nepal, ekonomik ve insani gelişme ve hükümetin örgütsel kapasitesi açısından büyük farklılıklara sahiptir. Türkiye’nin kişi başına düşen GSYİH’sı Nepal’in sekiz katı. Türkiye, kişi başına düşen geliri 9.662 dolar olan üst orta gelirli bir ülkedir. Buna karşılık Nepal, Dünya Bankası’nın ekonomi sıralamasında kişi başına düşen GSYİH’sı (2021 itibariyle) 1.208 ABD doları olan düşük gelirli bir ülkedir.
İnsani Gelişme Endeksi (İGE) açısından Nepal, Türkiye’nin altında 95. sırada, 143. sırada, Türkiye ise 48. sırada yer alıyor.
Birçok Batılı sismolog, afet riski azaltma uzmanı, kalkınma ve insani yardım kuruluşunun Gorkha depreminden önce Nepal’de büyük bir deprem olması durumunda 100.000’den fazla insanın hayatını kaybedeceği ve Katmandu’da 300.000 kişinin yaralanacağı konusunda uyarıda bulunması dikkat çekicidir. Bekar.
Ancak gerçek ölü sayısı, Batılı sismologlar, afet riski azaltma uzmanları ve uluslararası kalkınma ve insani yardım kuruluşları tarafından tahmin edilen sayının yalnızca %8,8’i kadardı. Ayrıca, beklenen yaralanmaların yalnızca %1’i gerçekten meydana geldi. Hem Nepal’i hem de Türkiye’yi vuran depremler aynı şiddette olmasına rağmen, Türkiye’nin sayısı Nepal’deki ölü ve yaralılardan fazlaydı.
Bu tutarsızlıkların bir dizi nedeni vardı, öncelikle Nepal’i analiz eden “uzmanlar” tarafından yapılan varsayımlar.
İlk varsayım, Nepal’in düzenleme kapasitesinin zayıf olduğu ve Yapı Kanunu’nun zayıf şekilde uygulandığıydı. İkincisi, LDC’lerin hükümetlerinin yozlaşmış olduğuna inanılıyordu ve rüşvet verilirse bina kodlarına göz yumacaklardı. Üçüncüsü, düşük gelirler ve buna bağlı olarak düşük tasarruflar nedeniyle afete hazırlık konusunda yetersizlik ve afet risk yönetimi programlarına düşük yatırım söz konusudur.
Dördüncü varsayım, Katmandu gibi şehirlerde yaşam kalitesinin düşük olması ve açık alanların olmamasıydı. Beşincisi, depreme dayanıklı konutların geliştirilmesi için yapısal ve mimari mühendislik yeteneklerinin ve vasıflı insan kaynaklarının iddia edilen eksikliği. Altıncısı, kamu binalarının kalitesizliği, özellikle okullar ve hastaneler ve son olarak, büyük ölçekli doğal afetlerle mücadele etmek için gerekli insan ve malzeme eksikliği algısı.
Bununla birlikte, çok taraflı kalkınma ajanslarının ortaya koyduğu devasa sosyo-ekonomik eşitsizliklere ve Nepal’in Batılı akademisyenler, afet risk azaltma uzmanları ve sismologlar tarafından işaret edilen birçok yapısal zayıflığına rağmen, Türkiye’de geçen ay meydana gelen felaketten ölenlerin sayısı, 2015’te Nepal’in beş katıydı. Bu, Batılı uzmanlar, insani yardım kuruluşları ve hatta gazeteciler için daha az paradoksal muammalara neden olmadı.
Bu gizemi açıklamak için birkaç olası teori var. İlk teori, depremin zamanlaması açısından Nepal halkının iyi şansıdır. Gorkha Nepal depremi, gündüzleri ve haftalık resmi tatil olan Cumartesi günü, Türkiye depremi ise sabahın erken saatlerinde meydana geldi.
İkinci teori, Türkiye’nin 7,9 büyüklüğünde bir deprem ve ardından 7,6 büyüklüğünde bir artçı sarsıntı yaşadığıdır. Buna karşılık, Nepal başlangıçta eşit derecede sert ama biraz daha az şiddetli (7,3°) vurdu.
Üçüncü teori, Gorkha depreminin merkez üssünün Katmandu’dan sadece 85 kilometre uzakta olduğu, Türkiye’deki depremin merkez üssünün ise felaket için yetersiz olduğu ortaya çıkan güneydeki Kahramanmaraş kenti yakınlarında olduğu yönünde.
Ancak bu üç teori, Nepal ve Türkiye depremlerinden kaynaklanan farklı insan ve suçlu hasarlarını açıklamak için yetersizdir.
Kanaatimce bunlar, Nepal’de ölüm ve yaralanmaların neden Türkiye’ye göre daha düşük olduğuna ışık tutmak için yapabileceğimiz değerlendirmelerden bazıları.
İlk olarak, Batı liderliğindeki kalkınma ajansları, insani yardım ajansları ve Nepal’deki yerel ortakları sorunu abarttılar. Bu kuruluşlar, Güneydoğu ve Güney Asya’da 2004 tsunamisinin ardından 2005 yılında Japonya’nın Kobe kentinde düzenlenen İkinci Birleşmiş Milletler Afet Riskini Azaltma Dünya Konferansı’ndan (WCDRR) sonra, afet riskinin azaltılmasını fon sağlamak için karlı bir alan olarak gördüler.
Bu kuruluşlar, gerçekleri ve rakamları abartarak köpek yiyen bir dünya kurarken, gelişmiş ülkelerdeki hayır kurumları ve diğer bağışçılardan gelen kalkınma hibeleri için afet riskini azaltma programı önerilerini ödüllü hale getirmek istiyor.
İkincisi: Batılı kalkınma ajansları, Afet riskinin azaltılması alanında uzmanlar ve akademisyenlerGazeteciler mağdur oldu “sömürge zihniyeti” Nepal’i fakir, geri kalmış, yozlaşmış ve kötü yönetilen bir ülke olarak tasvir ettiler.
Sömürgecilik zihniyeti ayrıca, gelişmekte olan bir ülke hükümetinin düzenleyici otoritesinin yanlış yönetildiğine ve dikkatlice değerlendirilmeden rüşvet karşılığında konut inşaatı için izin alınabileceğine inanmaktadır.
Aynı şekilde, Nepalli bilim adamları Ve Batı kalkınma ajansı ortaklarıAfet risk azaltma uzmanları ve aynı zamanda bir deneyim yaşamış bilim adamları “sömürge zihniyeti” Batı romanlarının Nepal’de popüler hale gelmesinde etkili bir rol oynadılar.
Her iki zihniyet de Nepal’i kalıcı olarak en az gelişmiş ve ekonomik olarak fakir, felakete hazırlıksız bir ülke olarak görüyor. Bu uzmanlar ve akademisyenler, yetersiz bilgi, teknoloji, yönetsel ve organizasyonel kapasite ve mali kaynaklar nedeniyle afete hazırlık ve risk yönetimine düşük yatırım olduğu konusunda kafalarını meşgul ettiler.
“Sömürge zihniyeti” ve “sömürge zihniyeti” nedeniyle, temelde yanlış olduğu kanıtlanmış olan çok sayıda ölüm ve yaralanmayı tahmin etmek için yanlış varsayımlarda bulundular.
Üçüncü faktör, diğer ülkelerden oldukça farklı olan, Nepal’deki benzersiz yasal tapu kaydı hükmüdür. Nepal’de mülk veya ev kayıtlı değildir; Bunun yerine, arazi kaydedildi. Son yıllarda Nepal, konut geliştirme için yüksek binalardaki dairelerin tescili için yeni bir kural oluşturdu.
Katmandu Vadisi küçüktür ve şehrin başka bir yatay genişleme olasılığı yoktur, bu nedenle hükümetin şehri yüksek katlı konut binalarıyla dikey olarak genişletmesi gerekmektedir. Ancak, birçok insan bu mülke daha az güvenir. Yeni yasal hüküm, Nepal’de yüksek bina inşaatlarının durması nedeniyle yaralanmaları büyük ölçüde engelledi.
Ancak yeni kural, dairenin üzerine inşa edildiği arsa ile birlikte dairenin ortak mülkiyetini sağlıyor. Sadece birkaç kişi özel olarak geliştirilen bu daireleri satın almayı tercih ediyor.
Kamu sektörü konut geliştirme, Nepal’de yaygın olarak uygulanmamaktadır. Beceriksiz tapu uygulamaları nedeniyle yüksek binalar daha az yaygındır ve insanlar yüksek bir binada bir daireye sahip olmaktansa küçük bir eve sahip olmayı tercih ederler.
Bu nedenle, yüksek binalar Nepal’deki toplam konut binalarının %1’inden azını oluşturmaktadır. Bu nedenle özel geliştiriciler tarafından hazırlanan evlerde yaşayan insan sayısı oldukça azdır. Bu nedenle, Türkiye ile karşılaştırıldığında, özel inşaatçılar ve müteahhitler tarafından inşa edilen mülklerin sayısı çok daha azdır. Bu birkaç yüksek binadan Gorkha depreminde sadece bir bina çöktü ve bunun sonucunda kimse ölmedi.
Buna karşılık onbinlerce Çok katlı binalar Türkiye’nin Kahramanmaraş ve diğer kötü etkilenen bölgelerindeki depremler nedeniyle çok sayıda can kaybına neden olacak şekilde yıkıldı veya ciddi şekilde hasar gördü.
“Web hayranı. Tipik düşünür. İçine kapanık. Amatör iletişimci. Pop kültürü meraklısı.”