Bilim insanları Atlantik Okyanusu’nun ortasında dev bir tropikal su kütlesi keşfetti

Başlangıç ​​olarak fazla su yok.

Elbette dünyanın okyanusları canavarlarla, harikalarla ve gizemlerle doludur, ancak bunun dışında bunlar yalnızca uçsuz bucaksız, akışkan sıvı genişliklerinden ibarettir. Sağ?

hata.

Okyanus suyu, her yerde tek tip olmak şöyle dursun, akıntılar, girdaplar ve sıcaklık veya tuzluluktaki değişiklikler nedeniyle karışan ve bölünen birbirine bağlı katmanların ve kütlelerin bir karışımıdır.

Gerçekten de büyük denizlerimizin yüzeyinin altında şelaleler var. Nehirler Hatta binlerce kilometre uzunluğundaki dev damlacıklar bile bir şekilde tespit edilmekten kaçmayı başarıyor.

Şimdi bilim insanları Atlantik Okyanusu’nun ortasında bu devasa lekelerden birini keşfettiler; Brezilya’nın ucundan Gine Körfezi’ne kadar uzanır.

Atlantik Ekvator Suları adı verilen bu su kütlesinin keşfine kadar uzmanlar, Pasifik ve Hint Okyanuslarında ekvator boyunca suyun karıştığını görmüşlerdi, ancak Atlantik’te asla su karıştığını görmemişlerdi.

Shirshov Fizik Enstitüsü’nden fizikçi ve oşinograf Victor Zorbas, “Ekvator su kütlesinin Pasifik ve Hint Okyanuslarında mevcut olduğu ancak Atlantik’te bulunmadığı tartışmalı görünüyor çünkü ekvatoral dolaşım ve üç okyanusun her birinde karışmanın ortak özellikleri var” diyor . Moskova’daki oşinograf şunları söyledi: Canlı bilimler.

“Yeni tanımlanan su kütlesi, Dünya Okyanusundaki temel su kütlelerinin fenotipini tamamlamamıza (veya en azından daha doğru bir şekilde tanımlamamıza) olanak sağladı.”

Okyanus suyu, birbirine bağlı katmanların ve kütlelerin karışıp bölünen bir karışımıdır. iStock

Adından da anlaşılacağı gibi Atlantik tropik suları, ekvator boyunca akıntılarla ayrılan su kütlelerinin karıştırılmasıyla oluşur.

Bu kütleleri çevredeki sulardan ayırt etmek için oşinograflar, deniz suyunun yoğunluğunu belirleyen okyanus boyunca sıcaklık ve tuzluluk arasındaki ilişkiyi analiz eder.

1942 yılında bu sıcaklık ve tuzluluk grafiği, Pasifik ve Hint Okyanuslarındaki tropik suların keşfedilmesine yol açtı. Canlı bilimler Notlar.

Hint-Pasifik’in tropikal suları, kuzey ve güneyden gelen suların karışımından ortaya çıktıkları için, sabit yoğunluk çizgileri boyunca kıvrılarak benzer sıcaklık ve tuzluluk oranlarını paylaşırlar ve bu da onların çevredeki sulardan ayırt edilmesini kolaylaştırır.

Ancak uzun yıllar Atlantik Okyanusu’nda böyle bir ilişkiyi gözlemlemek mümkün olmadı.

Bununla birlikte, Argo programının (Dünya okyanusları boyunca kurulu, otomatik, kendi kendine batan şamandıralardan oluşan uluslararası bir grup) topladığı veriler sayesinde araştırmacılar, Kuzey Atlantik ve Orta Güney Atlantik sularına paralel uzanan olağanüstü bir sıcaklık ve tuzluluk eğrisi keşfettiler. .

Tropikal Atlantik suları ulaşılamayacak durumdaydı.

Zorbas, “Tropikal Atlantik sularını Güney Atlantik’in merkezi sularıyla karıştırmak kolaydı ve bunları birbirinden ayırmak için tüm Atlantik Okyanusu’nu kapsayan oldukça yoğun bir dikey sıcaklık ve tuzluluk ızgarasına sahip olmak gerekiyordu” diye açıkladı. e-posta. ile Canlı bilimler.

Keşif önemlidir çünkü uzmanlara, ısı, oksijen ve besinlerin dünya çapında nasıl taşındığı açısından hayati önem taşıyan okyanusların nasıl karıştığını daha iyi anlama olanağı sağlar.

abonelik Ücretsiz haftalık Indy100 bültenimiz için

Düşüncenizi demokratik haberimizde paylaşın. Bu makalenin indy100 sıralamasında yukarılara taşınmasına yardımcı olmak için sayfanın üst kısmındaki olumlu oy simgesine tıklayın