Araştırmalar DEHB'nin evrimsel bir avantaj olabileceğini öne sürüyor | gelişim

Araştırmacılar, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunun (DEHB) dikkat dağınıklığı veya dürtüsellik gibi ortak özelliklerinin, yiyecek arama yöntemlerini geliştirerek atalarımız için evrimsel bir avantaj olabileceğini söyledi.

DEHB, dürtüsellik, düzensizlik ve konsantre olma güçlüğü gibi semptomları olan nörogelişimsel bir bozukluktur. Hastalığın yaygınlığına ilişkin tahminler farklılık gösterse de birçok ülkede teşhis artıyor. Birleşik Krallık dahil.

Araştırmacılar, bu özelliklerin bazılarının olumsuz olarak görülmesine rağmen, insanların yiyecek aramak için yeni yerler aramalarına yardımcı olabileceğini söylüyor.

Araştırmanın ilk yazarı olan Pensilvanya Üniversitesi'nden Dr. David Barrack, çalışmanın DEHB'nin neden yalnızca rastgele genetik mutasyonlardan beklenenden daha yaygın olduğuna ve daha geniş anlamda dikkat dağınıklığı veya dürtüsellik gibi özelliklerin neden beklenenden daha yaygın olduğuna dair olası bir açıklama sağladığını söyledi. yaygındı.

“eğer [these traits] “Eğer gerçekten olumsuz olsalardı, evrimsel zaman içerisinde onların aleyhine seçileceklerini düşünürdünüz” dedi. “Bulgularımız, belirli seçim bağlamlarında avantajları gösteren bir ön veri noktasıdır.”

Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences dergisinde yazı yazmakBarak ve meslektaşları, sekiz dakika içinde mümkün olduğu kadar çok meyve toplamaları gereken çevrimiçi yiyecek arama oyununu tamamlayan 457 yetişkinden elde edilen verileri nasıl analiz ettiklerini bildirdi.

Besleme sıklığı arttıkça her çalıdan elde edilen meyve sayısı azaldı.

Görev sırasında katılımcılar ya orijinal konumlarındaki çalılardan meyve toplamaya devam edebilir ya da yeni bir alana geçebilirler; ancak bu onlara zaman kaybettirir.

Ekip ayrıca katılımcıları DEHB benzeri semptomlar açısından da taradı – ancak bunun bir teşhis teşkil etmediğini vurguladılar – ve 206 katılımcının testinin pozitif çıktığını tespit etti.

Araştırmacılar, DEHB ölçeğinde daha yüksek puan alan katılımcıların, çalılıkların her bir bölümünde daha düşük puan alan katılımcılara göre daha kısa süreler harcadıklarını buldu. Başka bir deyişle, mevcut yamalarını bırakıp yeni bir yama arama olasılıkları daha yüksekti. Daha da önemlisi ekip, bu katılımcıların oyunda DEHB ölçeğinde daha düşük puan alan katılımcılara göre daha fazla puan aldığını buldu.

Araştırmacılar bulgularının, keşiflerden yararlanan göçebe yaşam tarzına sahip popülasyonların DEHB ile ilişkili genlere sahip olma eğiliminde olduğunu öne süren diğer çalışmalarla tutarlı olduğunu söyledi.

Ancak çalışmanın DEHB benzeri semptomların öz bildirime dayanması da dahil olmak üzere sınırlamaları olduğunu eklediler.

Barak, DEHB'li kişileri ve gerçek dünyadaki yiyecek arama görevlerini içeren deneyler yapmanın gerekli olduğunu söyledi; özellikle de ikinci görevin yamalar arasında gezinmek için çevrimiçi bir oyuna göre çok daha fazla çaba gerektirmesi nedeniyle.

Çalışmada yer almayan University College London'dan fen eğitimi profesörü Michael J. Rees, DEHB'nin ciddi olumsuz sonuçlarla ilişkili gibi görünse de kendisinin ve ekibinin şunları söyledi: Meslektaşları tartıştı Fiziksel aktivitenin ve hızlı karar vermenin son derece değerli olduğu durumlarda yardımcı olabilir.

“David Barak ve meslektaşlarından yüksek DEHB puanlarına sahip katılımcıların yiyecek arama faaliyetlerini aslında dürtüsel olarak tanımlanabilecek şekillerde değiştirme olasılıklarının daha yüksek olduğuna dair deneysel kanıtlar görmek harika” dedi. “Evrimsel geçmişimizde belki de “Bunun gibi davranış bazen çok yararlı olabiliyordu.”

“DEHB ciddi bir sorun olabilir, ancak bu büyük ölçüde günümüz ortamlarından kaynaklanan bir sorundur.”