Prens Philip’in ölümü: İngiltere ulusal yas gibiydi. Hepsi bu değil.

Philip’in medyanın gücünü ve önemini ve Kraliçe’ye uymak için nasıl kullanılabileceğini anlamaktan gurur duyması dikkat çekicidir. Muhtemelen en ünlüsü, taç giyme töreni televizyonunun yayınının arkasındaydı ve tüm ulusun bu zamanı paylaşmasına izin verdi.

Kral hâlâ muazzam kişisel şöhrete sahiptir. Daha erişilebilir olma çabalarına rağmen, halk bugünlerde hala daha fazlasını istiyor. Küçük akrabaları, onlarca yıldır daha açık ve erişilebilir bir kraliyet ailesine olan talebi anladığına dair işaretler gösterdi.

Delta Pol’den yönetmen Joe Twyman, “Halka en sevdikleri aile üyelerinin Kraliçe’den kaçındığı her sorulduğunda, büyük olasılıkla William ve Kate en üsttedir, Harry ve Megan daha genç olanlar arasında hala popülerdir” dedi.

Elbette dördü de akıl hastalığını azaltmak, iklim değişikliğiyle mücadele etmek ve insanları sıradan insanlar gibi göstermek için aktif kampanyacılar oldular.

Harry ve Megan ile olan son sorunlardan önce, bu çok hızlı hükümdar gerçekten yararlı bir amaca hizmet etti. Şirketi daha az boğucu yapan daha genç, daha erişilebilir kraliyet mensupları, halkın anayasal görevlerini dürüstçe yerine getireceğine güvenerek en ünlü kraliçe için bir rol oynadılar. Bu geçici etiket grubunun altın çağı, William ve Kate’in düğününün ulusal sokak partileriyle kutlandığı 2010’ların başındaydı ve 2012’de Kraliçe’nin Elmas Jübile’siydi.

Ancak bu zafer, Kraliçe artık aramızda olmadığında sorulacak bir dizi zorlu anayasal sorunun katalizörü olabilir.

Hükümetin kurumsal anayasa uzmanı Catherine Houghton, “Philip’in ölümü gerçekten bir dönemin sonunun başlangıcıdır. Bu bize Kraliçe’nin sadece bir şirket değil, bir kişi olduğunu hatırlatan bir hikaye,” dedi. “Paradoks şu ki, genç kuzenleri bugüne kadar kişilikten biraz daha fazlası. Monarşinin başı olmanın ne kadar iyi olacağı belli değil.”

Tahta göre, bunun için hemen söz konusu olan kişi önce Prens Charles’dı.

Sadece Kraliçe Charles’ın şöhreti nedeniyle değil, aynı zamanda kraliyet bekleme salonunda onlarca yıldır büyüyen kamu imajı nedeniyle de takip edilemeyen bir hareket. Prenses Diana’dan boşandıktan sonra, popüler olmadan önce hükümet politikasına doğrudan dahil oldu ve tabii ki halkın büyük kesimleri tarafından nefret edildi. Aksine, Kraliçe babasının ölümü üzerine tahta çıktığında 25 yaşındaydı.

“Bir bakıma, Charles iki dünya arasında sıkışıp kalmış durumda. Yıllardır hükümetlere müdahale ettiği için annesinin ona duyduğu saygıyı seveceği belli değil, bu nedenle geleneksel hükümdarlar bu işi birlikte yapması için ona güvenmeyecekler. aynı düzeyde bütünlük. “Öte yandan, kişisel markası yeterince başarılı oldu. Kişisel ve erişilebilir olmak William ve Kate gibilerine hitap etmiyor.”

Dwyman, “Halkın Charles ve Camilla hakkında fikir sahibi olması alışılmış bir şeydir, ki bu daha iyisi veya daha kötüsü Kraliçe ile asla birlikte olmamıştır. Yüzyıllardır ilk defa, ötesinde bir kişiliği olan bir kral için çok zor ortak karakterleri ondan ne istediklerini tahmin etmekte, ancak annesinin liderliğinde yine olacak gibi görünüyor. ”

Halkın William ve Kate’e olan karşılaştırmalı desteği çetin. Çok sayıda anket, William’ın tahtta babasının yerini alacağını ve Kraliçe’nin ölümünden sonra halkı bir nesil boyunca terk edeceğini gösteriyor. Oylama sorusu dışında bu pek mümkün değil. Ancak genç çifte verilen destek düzeyi, halkın kamu kişiliklerini şirketin tepesine taşımada rahat olduğunu gösteriyor.

Charles ve William’a duyulan şefkat farkı bir sorun olabilir. Charles 72 yaşında. Kraliçe annesiyle aynı yaşta yaşıyorsa, Charles 79 yaşında tahta geçecektir. Charles babası olarak yaşasaydı, William 2048’e kadar Kral olmayacaktı.

O zamanlar, monarşi hakkındaki kamuoyu duyarlılığı büyük olasılıkla yeniden büyük ölçüde değişecekti, özellikle de Charles’ın ünü Kral olduktan sonra yükselmediyse.

Oylama şirketi Ipsos Mori’nin CEO’su Ben Page, “Charles’ın nasıl Kral olacağını kimse bilmiyor, ancak bu iş 1953’ten beri zor ve şüphesiz zor olmaya devam edecek,” dedi. “Monarşi, ırk ve yaştan zenginliğe kadar her şeyde çok farklı bir ülkeye giderek daha çekici geliyor. Yeryüzündeki hiçbir ürün sıfırdan 100 yaşına kadar herkese reklamı yapılmıyor veya milyonerlere kadar para kazanmıyor.”

Kısa sürede radikal değişimden nefret etmeyen bir firma bundan sonraki adımlarını değerlendirmek zorunda kalacak. Varislerinin şu anda oynadıkları genel roller göz önüne alındığında, Kraliçe Elizabeth’in toplam halefi zaten imkansız.

Dahası, Dwyman’ın da işaret ettiği gibi, bu sohbetler “zaten güçlü fikirleri olan eski bir kralın çoğu insanının hayatındaki ilk taç giyme töreni bağlamında gerçekleşiyor.”

BBC’nin haberine ilişkin şikayetler Kraliçeye veya rahmetli kocasına hakaret etmedi, ancak daha genç bir neslin kapsamı farklı bir çağda görünüyor.

Hadden, “BBC ve hükümet gibi şirketler yas günlerinden geçiyor ve genel olarak itaat rolü pek çok insanın kafasını karıştırıyor” dedi. “Aile üyelerinden kişisel anılarını istiyoruz, bu da onların biliyor olabileceği anlamına geliyor.”

Kraliyet ailesiyle halkla ilişkilerin yetmiş yıl öncesiyle aynı olmadığını anlamak, dünyanın ne kadar değiştiği düşünüldüğünde, hayal gücünün bir uzantısı değildir. Charles King olma zamanı geldiğinde İngiliz halkının yeni bir şeyler istemesinin nedeni budur.

Şimdi soru şu ki, monarşi – ve etrafındaki şirketler – son yılların çocuksu adımlarının ötesinde modernleşmeye yeterince istekli ise, patron yıllar önce taç giydiğinden beri liderliği değiştirmedi. Etrafında uzun.