Sağır bir hindi avcısı olmak zordur. Oğlumun birini aradığını görmeye değerdi

10 yılı aşkın süredir avlanıyorum ve hiç hindi vurmadım. Hiç duymadım. Sağır doğdum ama dudaklarımla konuşabiliyor ve okuyabiliyorum. Böylece 9 yaşındaki oğlumun Grant, Bull Elk Bugs ve White Tail Buck Grunts (çocukluğundan beri yaptığı) gibi farklı hayvan sesleri çıkardığını görebiliyorum. Ancak, hayvanının ona gerçekte ne dediğini bilmiyorum.

Benimle ilk hindi avı için tavuğu kendi ağzıyla (aramaya gerek yok) çığlık atacağını söyledi ve bir kuplör çağırdı. Paskalya Tavşanı ona güzel bir kutu çağrısı getirse de, Grant’e birini kendi sesiyle araması için bir şans vereceğimi düşündüm. Sonuçta bu onun avıydı.

Gün doğmadan Grant ve ben ormana gittik ve evimizin arkasındaki bir yere yerleştik. Grand Diego devraldı ve silahı ben taşıdım. Mülkümüzün ve yan evin köşesine yakın bir tarlanın kenarından yaklaşık 10 metre uzakta bir ağaç aldı. O ağaç ikimizin de yaslanabileceği kadar büyüktü – mükemmel bir yerdi. Ardından tarlamızın 25 yarda ilerisine bir tavuk ve kuplör kurdu.

Bazı hindi avcıları önceki gece dışarı çıkar ve küçük kuşları dinlemeye gider. Bu benim için bir seçenek değil. Ama Grant önceki gece hava kararmadan saatler önce bir bağlantı elemanı gördüğünü söyledi. İyimserdik.

Saat 6’dan sonra Grant’e belki oturacak kadar kör olduğumuzu fısıldadım. Diğer 9 yaşındaki çocuklar gibi o da sessiz kalmakta zorlanıyordu. Ama çok geçmeden bu düşünceleri kafamdan attım, sağır bir sessizlik içinde oturdum, yağmuru izledim ve küçük oğlumun yanımda olmasının tadını çıkardım (gerçekten küçük olmasa da). Çevremizdeki doğayı aldık.

Yaklaşık 20 dakika sonra üstümüzdeki dağı gördüm ve sahadaki hareketleri gördüm. Bu bir tavuk. Sol elimi yavaşça Grant’e doğru hareket ettirdim. “Orada bir hindi var.”

Bir kupa sesi duyduğu ve onu bulamadığı diğer yöne bakıyordu. İkimizde maskeliydik ve maskeyle dudaklarını okuyamadığı için cevap veremeyeceğini biliyordu. Bu yüzden, onu şimdi gördüğünü bildirmek için nazikçe başını salladı. Yaklaşık bir dakika sonra, arkasında iki hindi daha belirdi: bir eşek ve onun arkasında uzun bir sakal. Üçümüz de yanımızdan yürüyorduk – sadece 60 metre uzaktaydılar.

Baktıkça düşündüm, Sabırlı ol. sabırlı ol büyük. Onu vuracak kadar yakın olmadıklarını biliyordum. Neyse ki Kopler bize doğru dönüp sınıra girmeye karar verdi. Ya Grant’in aramalarına cevap verdi ya da enkazı gördü – ya da her ikisini de. huşu içindeydim.

Aniden silahın titrediğini hissettim. Çekimin gücüyle bir an gözlerim kapandı ve açtığımda kuşun havada süzüldüğünü gördüm. Grant ona saldırdı ve kuşa doğru koştu. Şimdi, Grant maskesini çıkarmıştı ve ben yaklaşırken yüzünde kocaman bir gülümseme gördüm. Dudaklarından “Aldım anne! Yakaladım! İnanamadım!” sözleri söylediğini gördüm.

Bana bir yumruk pompası verdi (daha da havalı olmamı ve ona bir yumruk pompası vermemi istedi) ve sonra etrafımızda dört ya da beş goblin duyduğunu söyledi. Ama pişirdiği Tom hiç ezmedi. Onun için çok mutlu ve heyecanlıydım. Ona sarıldım ve şimdi benim için birini araması gerektiğini söyledim. Tabii ki, o sezondan sonra bir oyuncağı kendim öldürdüm – ilkim.

Ama dürüst olmak gerekirse, Grant için bir kuş almayı her zaman çok isterim. Bana ateş ettiği hissi ve oğlumdan gördüğüm tepki asla unutamayacağım bir şeydi.