Kuşların problem çözme becerileri şarkı karmaşıklığıyla bağlantılı – Ars Technica

İnsan zekasının kökenlerini anlamaya çalışmamızın bir yolu, onun hayvanlar alemindeki başka yerlerdeki eşdeğerlerine bakmaktır. Ancak bu göründüğünden daha karmaşık görünüyor. İnsanlar, zeka olarak bir araya getirdiğimiz çok sayıda davranışsal özelliğe sahiptir; diğer birçok canlı ise bu özelliklerin yalnızca sınırlı bir alt kümesine sahiptir. Zekanın bazı yönleri, kalamardan zürafalara kadar evrim ağacında geniş bir alana yayılan türlerde ortaya çıkıyor.

Kuşlar gibi yaygın olarak kabul edilen entelektüel yeteneklere sahip hayvanlarda bile, evrimin zekalarını doğrudan mı şekillendirdiğini yoksa zekanın evrimin benimsediği başka bir şeyin yan etkisi olarak mı ortaya çıktığını anlamak zor olabilir.

Bugün yayınlanan bir çalışma, tabloyu biraz daha karmaşık hale getiriyor. Bu, karmaşık yeni şarkıları öğrenme yeteneğinin, çok çeşitli kuş türlerinde problem çözme ile ilişkili olduğunu ikna edici bir şekilde göstermektedir. Ancak aynı zamanda, çağrışımsal öğrenme gibi zekayla ilişkilendirdiğimiz diğer şeylerin tamamen ilgisiz göründüğünü de gösteriyor.

Herkesi test edin

Rockefeller Üniversitesi’nden Jean-Nicolas Audet, Mélanie Couture ve Eric Jarvis tarafından yazılan makale, şarkı öğrenme ile çeşitli zeka testleri arasındaki evrimsel bir karşılaştırmayı anlatıyor. Yazarlar, insanların bu tür analizleri daha önce de gerçekleştirdiğini, ancak yalnızca aynı türün bireyleri arasında yapıldığını ve sonuçların çoğu zaman çelişkili olduğunu belirtiyor. Ekip, bunun, bireyler arasındaki varyasyonun bir etkiyi tespit edecek kadar büyük olmamasından kaynaklanabileceğini öne sürüyor.

Çeşitli bir örnek elde etmek için ekip New York City’nin kuzeyindeki bir rezerve gitti ve ağlar kurdu. Bir türün en az on iki erkeğini (şarkı söyleyen) yakaladıkları sürece çalışmaya dahil edildiler. Bu, birkaç tutsak türle desteklendi. Bu yaratıklardan bazıları, örneğin matem güvercini, eğitim dışı kontrol görevi görüyordu. Ancak örnek, çalıkuşu ve ötleğen gibi ötücü kuşlarla doluydu. Bu örneklem arasında, vokal öğrenme, taklit ve genişletilmiş şarkı repertuvarı gibi, vokal öğrenmeye katılma yeteneklerini sınıflandırmak için kullanılabilecek çeşitli davranışlar bulunmaktadır.

Ekip, kuşların gece boyunca aç kalmasına izin verdikten sonra, onlara ödül olarak yiyecek verilen zihinsel testleri tamamlama şansı verdi. Bu testlerden dördü, gıdaya ulaşmak için giderek karmaşıklaşan engellerin manipüle edilmesini içeriyordu. Başka bir test, kuşların yiyecek elde etmek için şeffaf bir bariyerin etrafından geçip geçemediklerini test etti. İki testte ilişkili öğrenmede kuşlara bir gün renkli bir nesnenin yiyecekle ilişkili olduğunu öğrenme fırsatı verildi ve daha sonra bunu unutup ertesi gün yeni bir ilişki öğrenmek zorunda kaldı.

Araştırmacılar bu verileri toplayarak her tür için en az bir düzine bireyin performansına dayalı puanlar oluşturdular. Daha sonra bu sonuçları şarkı söyleme yetenekleri hakkında önceden toplanmış bilgilerle karşılaştırdılar.

Akıllı şarkıcılar

Sonuçlar biraz karmaşıktı. Başlangıç ​​olarak, açık uçlu öğrenenler olarak sınıflandırılan türler (yani hayatları boyunca yeni bir şarkının unsurlarını bünyelerine katabilecekleri anlamına geliyor) sorunları çözmede çok daha başarılıydı. Bunlara kardinaller, ardıç kuşları ve saka kuşları gibi türler dahildir. Bu grupta en geniş şarkı repertuarına sahip olanlar en iyi performansı sergiledi. Ancak kedi kuşları ve grackles gibi başkalarının seslerini taklit edebilen türler de ortalamanın üzerinde puan aldı. Küçükken kritik bir dönemde şarkıları öğrenebilen kapalı uçlu öğrenenler listenin en altına yakın puanlar aldılar.

Buna karşılık, öz kontrol ve ilişkisel öğrenmeyi içeren diğer zeka testlerinde spesifik bir model yoktu.

Bu etkinin güçlü olup olmadığını test etmek için araştırmacılar, evcilleştirilmiş veya eğitimsiz kuşlar gibi farklı alt grupları hariç tutarak analizi tekrarladılar. Dernek direndi. Benzer şekilde, şarkı öğrenme karmaşıklığının tüm farklı ölçümlerinin temel bileşenlerini analiz ettiler ve bunun aynı zamanda problem çözme yetenekleriyle de ilişkili olduğunu gösterdiler. Yani burada bir bağlantı var gibi görünüyor.

Başkaları tarafından toplanan verileri kullanan araştırmacılar, açık uçlu öğrenen türlerin vücutlarına göre daha büyük beyinlere sahip olduğunu da buldu. Ancak başkalarının şarkılarını taklit eden türlerde bu ilişki pek geçerli değil.

Sorunu daha da karmaşık hale getiren şey, çoğu türün bireylerinin testlere verdikleri tepkilerde bazı farklılıklar göstermesiydi. Bir araştırmacının varlığı veya tanıdık olmayan bir nesnenin varlığı gibi dikkat dağıtıcı unsurlar, bazı bireylerin düşük performans göstermesine neden oldu.

Karmaşık

Buradaki açık mesajlardan biri zekanın tek bir şey olmadığıdır; Çok çeşitli bireysel davranışsal yeteneklerden oluşur. Bu nedenle zekanın bir yönünün gelişimini yönlendiren evrimsel faktörlerin diğerlerine de uygulanmasını bekleyemeyiz.

Dolayısıyla problem çözmenin, genişletilmiş şarkı yetenekleri için evrimsel seçilimin tesadüfi bir getirisi olması mümkündür; sonuçta şarkı söylemek, bu türlerin gelecek nesli üretmelerini sağlamanın bir parçasıdır. Problem çözme bir kez evrilince, daha fazla yiyeceğe erişim sağlanmasına yardımcı olabilir ve böylece bizzat bir seçim konusu haline gelebilir. Ancak bunların hiçbiri zekanın başka bir yönünün öne çıkacağını garanti etmez.

Bütün bunlar, bazı evrimleşmiş davranışların neden bazı türlerde şaşırtıcı şekilde izole edildiğini açıklamaya yardımcı olabilir. Ancak türümüzde zeka dediğimiz şeylerin neden bu kadar geniş bir yelpazeye sahip olduğunu açıklamakta fazla ileri gitmiyor.

Bilim, 2023. DOI: 10.1126/science.adh3428 (Dijital kimlikler hakkında).