Kenara çekil Cordyceps, rüyalarımıza giren yeni bir “zombi” paraziti var

Konakçılarının davranışlarını kontrol eden ve değiştiren parazitler doğada iyi bilinmektedir. En önemlisi, zombi adı verilen bir parazit mantar ailesi var. Kordiseps-daha fazla 400 farklı türHer biri karıncalar, yusufçuklar, hamamböcekleri, yaprak bitleri veya böcekler gibi belirli bir böcek türünü hedef alır. gerçekte, Kordiseps İlham veren hipotez Bizden geriye kalanlar Oyun ve sonraki televizyon dizisi. Bu ayın başlarında A hakkında rapor vermiştik. Nasıl yapılacağını araştır parazit solucan)Trematod) bataklıklarda yaşayan belirli bir kahverengi karides türünü hedef alır (Çift bacaklı), karidesi turuncuya çeviriyor ve ev sahibi karidesin davranışını değiştiriyor.

O zaman orada Lancet Karaciğer FlukeKarmaşık yaşam döngüsü, salyangozlar, karıncalar ve otlayan memeliler gibi birbirini izleyen konakçıların başarılı istilasına bağlı. (Bazı karaciğer kurtlarının zaman zaman talihsiz insanları da enfekte ettiği biliniyor.) Danimarka’daki Kopenhag Üniversitesi’ndeki bilim adamları, karaciğer kurtlarının karıncaları davranışlarını değiştirmek için “zombileştirme” yönteminin bir tür “açma/kapama” düğmesi içerdiğini keşfettiler. Bu da sıcaklığa bağlıdır. Araştırmacılar bulgularını A’da açıkladılar Son makale Davranışsal Ekoloji Dergisi’nde yayınlandı.

“Tarihsel olarak parazitliğin en yaygın yaşam biçimi olduğunu söyleyen bilimsel kaynaklar olmasına rağmen parazitlik hiçbir zaman bu kadar üzerinde durulmadı.” ortak yazar Brian Lund Fredensborg dedi. “Bunun nedeni kısmen parazitlerin incelenmesinin zor olmasıdır. Ancak parazitlerin gizli dünyası biyolojik çeşitliliğin önemli bir bölümünü oluşturur ve konakçı davranışını değiştirerek doğada kimin ne yediğini belirlemeye yardımcı olabilir. Bu nedenle bunu anlamak bizim için önemli. “

Karaciğer kurtları bir karıncaya bulaştığında, çoğu karıncanın karnında gizlenir ve onu mide asidinden korumak için koruyucu bir kapsülle sarılır. Cesur bir karaciğer kelebeği karıncanın beynine yapışır ve karıncayı alt çenesini inek, koyun veya geyik gibi otlayan hayvanların yiyebileceği bir çim parçasının tepesine yakın bir yere sabitlemeye zorlar. Koruyucu kapsül daha sonra yeni konağın bağırsaklarında çözülür ve helmintler safra kanalları yoluyla karaciğere doğru ilerler. Karıncanın beynine yapışan kabuk ölür ve asalak hemşerileri için kendini feda eder.

Hayatta kalan solucanlar yeni konakçının kanıyla beslenir, yetişkin olur ve konakçının dışkısıyla attığı yumurtaları bırakır. Salyangozlar daha sonra yavaş yavaş etrafta dolaşır ve şans yumurtalarıyla birlikte dışkıyı da tüketir. Bu yumurtalardan aseksüel olarak üreyen ve sayıları birkaç bine ulaşan larvalar oluşur. Salyangozlar sonunda larvaları bir miktar mukusla birlikte öksürürler. Bahsedilen mukus, onu yiyen ve larvaları yutan karıncaları çekerek döngünün devam etmesini sağlar.

Fredensborg daha önce laboratuvarda karaciğer paraziti enfeksiyonunun enfekte karıncalar üzerindeki etkilerini incelemiş ve karıncaların yüksek sıcaklıklarda bir yaprağı ısırma ihtimalinin daha düşük olduğunu gözlemlemişti. Henüz hiç kimse sıcaklığın veya diğer çevresel değişkenlerin enfekte karıncaların vahşi doğada davranışları üzerindeki etkilerini incelememiştir çünkü karıncaları sahada takip etmek ve gözlemlemek çok zordur.

Bu son deneyde Fredensborg, hem karıncaların hem de ciğer sineklerinin yaygın olduğu Kopenhag yakınlarındaki Bidstrup ormanlarındaki dört karınca popülasyonuna odaklanmayı seçti. 13 (ardışık olmayan) gün boyunca, o ve yüksek lisans öğrencisi Simon Nordstrand-Gaske (şu anda Hollanda’daki Wageningen Üniversitesi’nde yüksek lisans öğrencisi), enfekte karıncaların davranış değişikliklerini, yani takip ederken çimlerin üst kısımlarını ısırmalarını gözlemlediler. Gün boyunca sıcaklık ve bağıl nem. Ayrıca bireysel davranış değişikliklerini daha yakından inceleyebilmek için 172 karıncadan oluşan bir alt grubun arka bacaklarına renkli ve numaralı etiketleri nasıl yapıştıracaklarını da buldular.

Sonuçlar daha önceki laboratuvar deneylerini doğruladı: Enfekte karıncaların sıcaklık düşük olduğunda en yüksek çimenlik alana tutunma olasılıkları daha yüksekti ve bazen hava soğuk kaldığında bütün gün orada kalıyorlardı. Sıcaklıklar arttıkça karıncalar ölümcül iğnelerini salıveriyor ve aşağıya doğru sürünerek sıcaklık düştüğünde geri dönüyorlar. Sanki parazit karaciğer kelebeği, karıncanın beyninde “zombi modunu” açmadan önce ideal koşulları bekliyormuş gibi. Yazarlar, bu stratejinin, karaciğer parazitinin otlayan yeni bir konakçıya bulaşma olasılığını arttırırken, onu ölümcül olabilecek yüksek sıcaklıklardan koruduğu için geliştiğini öne sürüyor.

“Sıcaklık ile karıncaların davranışları arasında açık bir ilişki bulduk.” Fredensborg dedi ki. “Karıncaların zombi düğmesini bulma konusunda şakalaştık. Serin sabah ve akşam saatlerinde sığır veya geyik otlarken karıncaları çimlerin arasında yükseklere kaldırmak ve ardından güneşin ölümcül ışınlarından kaçınmak için geri inmek oldukça akıllıca. Bu keşif, başlangıçta düşündüğümüzden daha gelişmiş bir paraziti ortaya çıkarıyor. “Fakat yine de parazitin karıncaları zombiye dönüştürmek için hangi kimyasal kombinasyonunu kullandığını bilmemiz gerekiyor.”