Gökbilimciler, gezegen oluşumuyla ilgili önceki teorileri alt üst eden “var olamayacak kadar büyük” bir gök cismi keşfettiler

Araştırmacılar, son bulgulara göre, en yakın yıldızına göre çok büyük bir gezegenin keşfinin, gezegen oluşumunun dinamikleri hakkındaki mevcut teorilere meydan okuduğunu söylüyor.

Pennsylvania Eyalet Üniversitesi’ndeki araştırmacılar tarafından açıklanan keşif, Güneşimizden yaklaşık dokuz kat daha küçük ve dolayısıyla çok daha soğuk bir yıldız olan LHS 3154’ün yörüngesinde dönen devasa bir gezegeni içeriyor.

Karşılaştırıldığında, yörüngesinde döndüğü yeni adlandırılan gezegen LHS 3154b, Dünya’dan 13 kat daha büyük, gezegen bilimcileri bunun mümkün olmaması gerektiğini söylüyor.

Bağlamda ele alındığında, gezegenin ev sahibi yıldızına olan kütle oranı, Dünya ve Güneş’in kütlesinin 100 katından fazladır; bu da LHS 3154b’yi ultra soğuk bir cüce yıldızın yörüngesinde dönen şimdiye kadar keşfedilen en büyük gezegen ve daha da önemlisi, onun için çok büyük bir gezegen haline getirmektedir. İçine kolaylıkla sığabilen bu gök cisimlerinin nasıl oluştuğuna dair güncel modeller.

Penn State’de astronomi ve astrofizik profesörü Suvrath Mahadevan, kendisinin ve meslektaşlarının bu keşif karşısında şaşırdıklarını söyledi.

Mahadevan, yeni bulguları açıklayan bir basın açıklamasında, “Düşük kütleli bir yıldızın etrafında bu kadar ağır bir gezegen beklemiyorduk” dedi.

Genel olarak, bir yıldız oluştuğunda, onu çevreleyen gaz ve toz, eninde sonunda uzun süreler boyunca gezegenleri oluşturacak olan bir proto-gezegen diski oluşturacaktır. Ancak Mahadevan, LHS 3154’ü çevreleyen diskin, LHS 3154b gibi bir nesne durumunda gezegen oluşumunu kolaylaştıracak yeterli katı kütleye sahip olmadığını söylüyor.

“Fakat öyle bir şey var ki, şimdi gezegenlerin ve yıldızların nasıl oluştuğuna dair anlayışımızı yeniden gözden geçirmemiz gerekiyor” diye ekliyor.

Keşif, Mahadevan ve meslektaşlarının Penn State’te geliştirdiği Yaşanabilir Bölge Gezegen Bulucu (HPF) adı verilen özel bir astronomik spektrometrenin yardımıyla mümkün oldu. Cihaz, muhtemelen sıvı su içeren soğuk yıldızların etrafında dönen gezegenleri izlemek için özel olarak tasarlandı.

Çevrelerindeki soğuk yıldızlara kısa mesafelerde bulunan gezegenlerden gelen sinyaller, Güneşimize benzer yıldızları çevreleyen diğer gezegenlere göre daha kolay tespit edilen bir imzaya olanak tanır. Mahadevan, yıldızların enerji depolarını yakan ve serinleten kamp ateşlerine benzetilebileceği bir benzetme sunuyor; bu da onların ürettikleri ısıyı alabilmek için onlara daha yakın olmak gerektiği anlamına geliyor.

“Aynı şey gezegenler için de geçerli” diyor. “Yıldız daha soğuksa, sıvı su içerecek kadar sıcak olması için gezegenin o yıldıza daha yakın olması gerekecek.”

Mahadevan, gezegenlerin aşırı soğuk bir yıldıza yakın yörüngede döndüklerinde, spektrumlarının renklerindeki çok hafif değişiklikler nedeniyle, yörüngedeki gezegenin kütleçekimsel etkisinden kaynaklanan farklılıklar nedeniyle tespit edilebileceğini açıklıyor.

Mahadevan, “Keşfettiğimiz şey, mevcut tüm gezegen oluşumu teorileri için olağanüstü bir test durumu sağlıyor” dedi. “HPF’yi tam da bunu yapmak için kurduk; galaksimizdeki en yaygın yıldızların nasıl gezegen oluşturduğunu keşfetmek ve bu gezegenleri bulmak.”

Mahadevan, “Bu keşif bize evren hakkında ne kadar az şey bildiğimizi gösteriyor” dedi.

Mahadevan, dergide yer alan bulguları detaylandıran yeni bir çalışmanın ortak yazarıdır. Bilimler.

Micah Hanks, The Debrief’in baş editörü ve kurucu ortağıdır. Kendisine şu adresten e-posta yoluyla ulaşılabilir: [email protected]. Çalışmalarını takip edin micahhanks.com Ve onuncuda: @mikahanks.