Dev bir dış gezegenin bir aurora ile çarpışmasına ilişkin ilk kanıt, olağandışı tutulmayı açıklıyor
11 Ekim Çarşamba günü, uluslararası bir gökbilimci ekibi, başka bir gezegen sistemindeki güneş benzeri bir yıldızın etrafında iki dev gezegenin çarpışmasının etkilerinin ilk kez gözlemlendiğini duyurdu. Bu tür gezegensel çarpışmalar güneş sistemimizin tarihinde alışılmadık bir durum değil; dolayısıyla bu son bulgular, bizimkine benzer kozmik mahallelerin çağlar boyunca kaotik ve şiddetli olaylar yoluyla nasıl geliştiğini vurguluyor.
Gökbilimciler ilk kez iki yıldızın çarpışması sonucu ortaya çıkan aurora’yı gözlemledi Süper Dünya Dünya’dan daha büyük ancak Neptün’den daha hafif olan buz devleri, Aralık 2021’de, gezegen sisteminin 2MASS J08152329-3859234 adı verilen ana yıldızının aniden kararmasıyla ortaya çıktı.
Görünür ışık dalga boylarında yapılan takip gözlemleri, karartmanın yaklaşık 500 gün süren bir tür tutulmadan kaynaklandığını ortaya çıkardı. Bu tutulma, parlak bir olayın kızılötesi gözlemlerinden 2,5 yıl sonra başladı; bu, yıldızı engelleyen ve karartan şeyin en az 2,5 yıllık bir yörünge periyoduna sahip olduğunu gösteriyor.
Hollanda’daki Leiden Üniversitesi’nde doçent ve yeni çalışmanın baş yazarı Matthew Kenworthy, bir makalede “O zaman bunun alışılmadık bir olay olduğunu biliyordum” dedi. ifade.
İlgili: Çalışma, dev ay çarpışmasının Satürn’ün ünlü halkalarının ortaya çıkmasına yol açmış olabileceğini gösteriyor
Tutulan malzemenin sıcaklığına ve boyutuna (bilgisayar modeli verilerinden elde edilen) dayanarak ekip ayrıca enkazın iki dev gezegenin çarpışmasından sonra oluşmuş olması gerektiği sonucuna vardı. Daha sonra, çarpışmadan üç yıl sonra, kalan malzeme bizim görüşümüze göre yıldızın önünde hizalanmış, görünür dalga boylarındaki parlaklığını azaltmış ve bilim adamlarının gizemli bir tutulma olarak gördüğü şeye yol açmış olabilir.
Yıldızın kendisinin yaklaşık 300 milyon yaşında olduğu düşünülen ortak bir cisim olup, 4,6 milyar yaşında olan Güneşimizden çok daha gençtir. Güneş sistemimizin tarihinin erken dönemlerinde tüm gezegenler ve aylar arasında çok sayıda büyük çarpışma yaygındı. Önceki araştırmalar, bu tür çarpışmaların yaklaşık 3,9 milyar yıl önce durduğunu ve yerini bugün gördüğümüz nispeten barışçıl sisteme bıraktığını, ancak nadir çarpışmaların hala meydana geldiğini gösteriyor.
Ancak son çalışmanın sonuçları, olgun gezegenlerin de çarpışmasının mümkün olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar, NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu kullanılarak yapılacak gelecekteki gözlemlerin, bu toz bulutunun önümüzdeki birkaç yıl içinde nasıl yayıldığını izleyebileceğini söylüyor.
Bristol Üniversitesi’nde astrofizik yardımcı doçenti ve yeni çalışmanın ortak yazarı Zoe Linhardt, “Sonunda, kalıntıyı çevreleyen malzeme kütlesi yoğunlaşarak bu yeni gezegenin yörüngesinde dönecek bir uydu çevresi oluşturabilir” dedi. Aynı açıklamada.
Bu bulgularla ilgili bir makale 11 Ekim’de Nature dergisinde yayınlandı.
“Web hayranı. Tipik düşünür. İçine kapanık. Amatör iletişimci. Pop kültürü meraklısı.”