Kedi, papağan ve hindi yakalamak | Spor Dalları
“Beğendiğiniz tüm mavi alakargaları vurun, onlara vurabilirsiniz, ancak alaycı kuş öldürmenin günah olduğunu unutmayın.” “Bülbülü Öldürmek”ten Atticus Finch
Avcı olmasanız bile, çoğunuzun bana bu zaman aralığında hala biraz önemsiz tekliflerimi okuduğunuzu söylediğini duyuyorum. Bunun için biraz gizemli olmaktan ziyade sonsuza kadar minnettarım, ama minnettarım. İşte bahar hindisi mevsiminin büyük ritüelinin zirvesindeyiz. Güney eyaletlerinden bazıları şimdiden başladı, bazıları ise yakında başlayacak. Açıkçası, Facebook’ta sezonun gelmesini sabırsızlıkla bekliyorum diyen bir gönderi daha görürsem patlayabileceğimi hissettim. Bir hindi avcısı olarak kendi gelişimimle alakalı olabilir, yani geldiğinde buraya gelecek, biliyorsun.
Şimdi Amerika Birleşik Devletleri’nin çoğu yerindeki pek çok hindi avcısı sabah erkenden avlanma alanlarına gidiyor ve orta fıstık büyüklüğünde beyinli bu büyük av kuşuyla savaşıyor. Bununla birlikte, hindi, sonraki iki ay boyunca günlük olarak çalışan bu yolculuk sırasında genellikle bizi yakalar veya avcıdan kaçınır. Her mevsim yaklaştıkça, hindi ve Homo sapiens arasındaki tüm hareketin biraz farklı şekilde ilerlediğini görüyorum. Belki biraz arka plana atmalıyım.
Kuşlar ve memeliler yerlileri korkutmaya başladıktan kısa bir süre sonra babam bana bir “konuşma” verdi. Hayır, bu konuşma değil, ne tür kuşları vurabileceğinizi ve ne tür kuşların menzil dışında olduğu hakkında konuşuyor. Babama göre, böcekleri, yıldız civcivleri, ev serçelerini ve bazı siyah kaplanları meşru görüyordu. Diğer ötücü kuşların sınırı yoktur. Tabii ki bir gün hemen nehir kıyısına çıktım ve talihsiz bir yayın balığı üzerinde son derece uzun bir atış denedim. İğnenin takılmasını gerçekten istemediğim için, düşerken elimdeki kedi beni derinden etkiledi. Bu korkunç günahı babama itiraf ettiğimi hatırlıyorum, Tanrı’nın gazabının sıska omuzlarıma düşeceğini tamamen bekliyordum. Öyle değil, bu güne kadar kedi benim için özel bir ötücü kuş.
Artık av kuşlarını ve hayvanları öldürmek konusunda çok fazla endişelenmeyeceğim. Konuşmalarımdan bazılarını takip edenler, çeşitli hayvanları vurmak için çok zaman harcadığımı bileceklerdir. Bunun için özür dilemiyorum, avcılar böyle yapar. Ama bazen, birçok balıkçının uyguladığı ünlü “yakala ve bırak” yönteminin bir av versiyonunu yapıp yapamayacağınızı merak ediyorum.
O gün yakaladığımız her şey Stringer’da olmuş gibi görünüyor. Daha eski resimler bazen bas ve bluegill’leri ortaya çıkarır ve diğer tüm favorilerimiz bizimle eve gitti ve “Crisco Gölü” nde, yani sıcak Yunanistan’da yayınlandı (çok lezzetliydi). Bahar ormanında yaban hindisinin çağrısına uyanlar, büyük bir kuplör çağırmanın oldukça mümkün olduğunu bilirler ve son anda tetiği çalıştırmamaya karar verirler.
Bahar ormanında vahşi bir hindiyi kovalamaya giden onca şey varken, kim bunu neden yapsın ki? İnan bana, sabahın erken saatlerinde uyumadan iki ya da üç hafta boyunca, iğrenç bir cincücenin yok edilmesi için her şeyi yapacaksın. Ama bir düşünürseniz, bulursanız, arayanı bulursanız, onunla iletişim kurarsanız, her şeyi yaptınız, ancak tetiği bir silaha çekip onu ilahi ödüle gönderin. Siz ona günaydın dedikten sonra hindi koşar, bir gün hala yaşar, arkadaşlarınıza onu nasıl aldattığınızı anlatabilirsiniz ama o tırda sizinle birlikte dönmemiştir. (Uyarı: Çoğu insan size güvenmeyecektir.)
“Bir alaycı kuşu öldürmeyi” Amerikan edebiyatının en büyük eseri olarak görüyorum, Harper Lee bize yukarıda bir alaycı kuşu vurmakla ilgili o mükemmel alıntıyı yaptı ve “hiçbir şey yapmıyorlar, ama bizim için yüreklerinden şarkı söylüyorlar.” Bu hoşuma gitti.
Merak etmeyin, fırsat bulursam hindi avına devam edeceğim ve biraz hindi vuracağım. Ama bazen sezon sonunda birini arıyorum ve gözümün içine bakıp “Boo!” diyor.
“Seyahat hayranı. Yaratıcı. Aşırı web maven. Popüler kültür fanatiği özenti. Zombi öncüsü. Yazar.”