Sürgün edilen Uygurlar evden uzaktaki aileler için savaşıyor

Abdurahman Tohti, sol, Medine Nazimi’ye, sağda, ailelerini protesto eden Uygurlarla İstanbul’un Zeytinburnu’ndaki bir ofiste birçok diaspora Uygurunun yerleştiği bir ofiste toplanırken cep telefonundaki bilgileri gösteriyor. Buradaki grup, geçen yıl Çin büyükelçiliği önünde protesto yaptıklarında Türk polisi tarafından taciz edildi. Türk vatandaşı olan Medine Nazimi, aynı zamanda Türk vatandaşı olan küçük kız kardeşinin 2017-2019 yılları arasında kamplara götürüldüğünü, kısa süreliğine serbest bırakıldığını ancak bir ay sonra tekrar gözaltına alındığını söylüyor. Nazimi, NazmiO’nun ablasının Türkiye’de işletme okuduğunu ve hiçbir siyasi faaliyete katılmadığını söyledi. Anneleri hasta olduğu için mezun olduktan sonra Sincan, Ghulja’daki memleketlerine döndü. Orada müzik ve Türkçe öğretmeni oldu. Yurtdışında eğitim deneyimi hakkında konuşmak için devlet televizyonuna çıktı. Sonra 2017’de ortadan kayboldu. Geçenlerde Nazmi, annesinin geçen Eylül ayında öldüğünü öğrendi. Babasıyla ya da ailesinin geri kalanıyla hiçbir teması yok. Kız kardeşimi kurtarmam gerek. Annem gibi olmasını istemiyorum. Babam hayattayken kızlarını, ablamı, beni ve çocuklarımı görsün istiyorum, dedi. OWE’nin de herkes gibi bu dünyada yaşamaya hakkı var.

(Los Angeles Times)