Sun City’de Türkiye Belası – Texas Monthly

Vahşi bir Rio Grande hindisi sürüsü, Georgetown’da 55 yaş ve üstü bir topluluk olan Sun City’de emeklilerle barış içinde yaşıyordu. İnsanlar evlerinde ve golf sahalarında kalırken hindiler çoğunlukla Berry Creek çevresindeki yeşil yollarda ve ağaçlık alanlarda kaldı. İki grup yalnızca, insanların hindilerin yanardöner tüylerine, uzun kırmızı sazlarına ve acayip kafa patlatan payandalarına hayran kalabilecekleri yürüyüş parkurlarında buluştu.

Ya da hindiler yaşlıları sahte bir güvenlik duygusuna kaptırmış olabilir. Geçen yaz birkaç genç erkek goblin yeşil yollardan ayrıldı ve Sun City sokaklarında çiftler halinde gezindi. Bir araba, bisiklet veya golf arabasının geldiğini görürlerse, araç durana kadar yolun ortasında dururlar, ileri atılırlar ve lastikleri tekmelemeye başlarlar. Sonunda sürücü tarafına geçecekler ve araba uzaklaşmaya başladığında peşine düşecekler. Bazen hayvanlar garaj yollarını kapatıyor veya park etmiş arabaların arkasında duruyor, sakinler aceleyle onları süpürge veya dekoratif yastıklarla sundurma mobilyalarından almaya çalışıyor.

İlk başta eğlenceliydi. Sakinleri hindilerden “hain” olarak bahsetmeye başladı. Akşam yemekleri ve mahjong oyunları sırasında süpürge sopası istismarları hakkında hikayeler anlattılar. Ama sonra işler tersine döndü.

Ocak ayında bir gün, 78 yaşındaki Joan Altshuler sabah yürüyüşünde hainlerle korkunç bir karşılaşma yaşadı. “Normalde yürümediğim bir sokakta yürüyordum,” diye anımsıyor, “ve arkamdan yaban hindileri gelip böbreğime vurdu. Bir değil iki kere.” Her iki hindi de bir metreden uzundu – geldiler Altshuler’in göğsüne kadar – ve bir Yetişkin ayakkabı tamircisi sadece yirmi pound ağırlığında olmasına rağmen, ona öyle bir kuvvetle vurdular ki, sayıca ondan üstün olacaklarından emindi. “Neyse ki düşmedim. Düşseydim, olmazdım.” Ayağa kalkabilirdi ve çok zorlanırdı.Yüzlerindeki her sivilceyi görebiliyordum.Bu kadar yakındılar.

Altshuler, sığınağın yanındaki koridorda koştu. Maalesef evde kimse yoktu. Hindiler takip etti ve merdivenlerin dibinde durdu. Sıkışmıştı. “Hindiler beni erteledi” diyor. “Beni yüzüstü bırakmadılar. Sonra sıkıldılar ve başka bir yöne gitmeye başladılar. Evin yan tarafını dolaştım ve bahçeden taş atmaya başladım.

Altshuler serbest kaldığında eve gitti ve Sun City Community Association’ın vahşi yaşam ekibinde olan bir arkadaşını aradı. Yaban hayatı biyoloğu ve danışmanı Warren Bluntzer’in yardımıyla ekip araştırmaya başladı.

Hiç kimse kesin bir kanıta sahip olmasa da, hindinin davranışındaki değişikliğin onu besleyen birinin neden olduğu genel olarak kabul edildi. Blundzer, vahşi hayvanların insanlarla temasa alıştıktan sonra insanlara karşı korkularını yitirdiklerini ve bölgesel ve saldırgan hale geldiklerini açıklıyor.

Sun City Topluluğu Derneği, insanların hindi beslemesini yasaklayan bir kararnameyi hızla çıkardı. Sakinlere bağırarak, korna çalarak veya ıslık çalarak veya köpekleri yürüyüşe çıkararak kuşları “sislemelerini” tavsiye ettiler. (Altshuler hindilerin ona saldırdığından şüpheleniyor çünkü bir gün önce ölen Lhasa Apso karışımı köpeği Jett olmadan ilk kez dışarı çıkıyordu.) Yürümek Sun City’de en sevilen egzersiz şeklidir. ve sakinlerin çoğu sopalarla veya dokuz demirle silahlandı.

Gopiller yılmadı. Çoğunlukla genç, yaşlı kadınlara yönelik saldırılar devam etti ve arttı. Hindiler teslimat sürücülerinin ve posta taşıyıcılarının peşine düşmeye başladı. Dişi hindi pençeleri tarafından çizildikten sonra tetanoz aşısı olmak için acil servise gitmek zorunda kaldı. Bir diğeri postayı almak için dışarı çıktığında bıçaklandı ve iki ay sonra hâlâ kendi bahçesine çıkmaya korkuyordu.

Mahalle derneğinin mahalle temsilcisi Barb Meese, “İnsanlar onlara karşı durmakta bir sorun olmadığını ve her şeyin yolunda olduğunu söylüyor,” diyor, “ama seksen yedi yaşındayken bir çalının arkasına saklanan bir hindi var. yirmili yaşlarında gibi görünüyorsun.Emin değilim…Sanırım bir gün olacak olan bu: küçük yaşlı bir kadın irkilecek, bacaklarını kaybedecek ve kafasını kıracak.

Topluluk, şekerlemelerin bir baş belası olmaktan çıkıp bir tehlikeye dönüştüğüne karar verdi ve sisleme işe yaramadığı için daha sert önlemler alma zamanı gelmişti. Ancak yabani hindiler resmi olarak av kuşları olarak sınıflandırılır, devlet tarafından kontrol edilir ve korunur, bu nedenle ne topluluk ne de yetiştirici Texas Parks and Wildlife’ın onayı olmadan harekete geçemez.

TPWD’nin Hill Country kıdemli vahşi yaşam biyoloğu Derrick Wolter, Rio Grande hindilerinin eyaletin büyük bir bölümünde dolaşmasına rağmen, TPWD’de hiç kimsenin, en azından Teksas’ta, insanlara karşı saldırgan olduklarını duymadığını söylüyor. Bölümün hindi uzmanı, Rhode Island ve Güney Carolina’daki uzmanlara danışmak zorunda kaldı. Sonunda, Sun City’nin topluluk derneğine iki seçenek sunuldu: yer değiştirme veya genellikle silahla cinayet için süslü bir bilimsel terim olan parçalama. (Hayvanlar ekinlere zarar vermek veya bir havaalanı pistinden havalanmayı reddetmek gibi bir kamu güvenliği sorunu oluşturduğunda sıklıkla kullanılır.)

Bluntzer, her seçeneğin kendi komplikasyonları olduğunu söylüyor. Her ikisi de TPWD’den izin gerektirir ve bunları almak için belirli koşulların karşılanması gerekir. Amortisman izinleri yalnızca belediye derneğine ait mülklerde geçerlidir, ancak Sun City’deki arazinin çoğu özel mülkiyete aittir. Sonrasında Hainleri doğru tespit etme sorunu var. Birkaç çift genç adam sokaklarda dolaşıyor olabilir ve saldırıları kimin gerçekleştirdiği belli değil.

Son olarak, suçlular başarılı bir şekilde yakalanır ve yerleri değiştirilirse (genellikle sakinleştirici tabancayla sersemletildikten sonra), biyologlar onların belirli koşulları karşıladığından emin olmalıdır; örneğin, yanlarında yeni hastalıklar getirmemeleri. ev ve zaten orada yaşayan vahşi yaşamla bir arada yaşayabilirler. Davranışları değişmez: zaten insanlara alışmışlardır.

Demonetizasyon bazı yönlerden basittir. Wolter, “Durumu kapatır” diyor. “Yapılacak doğru şey gibi görünüyor.” Nesli tükenmekte olan türlere zarar vermez. “Rio Grande’de hindi sıkıntısı yok,” diye devam ediyor. “Eyaletin batıdaki üçte ikisinde yaklaşık altı lakh insan var. Bir tür olarak, iyi gidiyorlar. Onlar, iyi yemek olduklarını belirtiyor.

Sun City’nin topluluk derneği hala bir sonraki hamlesini düşünüyor. Şu anda, umut hala hindileri yakalayıp yakındaki bir çiftliğe götürmek, ancak bu, kuşların bölge sakinlerine saldırmaya devam etmesine veya yakalanmaktan kaçmasına bağlı olarak değişebilir.

Ancak bu belirli hindilerin acil sorunu çözülse bile – veya ne zaman – çözülse bile, insan-yaban hayatı ilişkilerinin daha büyük sorunu devam ediyor. Hem Bluntzer hem de Wolter, Texans’ın daha önce yalnızca hayvanlara ait olan bölgelere doğru genişledikçe, özellikle de insanlar vahşi yaşam uzmanlarının uyarılarını görmezden gelip hayvanları beslemeye çalışırsa, çatışmaların devam edeceğini söylüyor. Bu, insan ve hayvan dünyaları arasındaki ayrımda ve nasıl geçindiğiniz konusunda bir kırılmaya yol açar. Hırsız ayılar Ve yabani hindiler yaşlı kadınlara saldırır.

Bluntzer, “İnsan-yaban hayatı çatışmasının yalnızca zirvesindeyiz” uyarısında bulunuyor. “Nüfus her yerde artıyor. Sonraki şey, onları nasıl yönettiğinizdir. Ama çalışacak ve başarılı olacak mı? Geleceğin ne getireceğini kimse bilmiyor ama sorun ortadan kalkmıyor.