Micromouse’un büyüleyici evrimi

Bir robot farenin bir labirentte gezinmesinin çok fazla yolu olduğunu düşünebilirsiniz, ancak yaklaşık 50 yıllık tarihi boyunca, Micromouse etkinliklerindeki rakipler bu varsayımı defalarca kanıtladılar. Aradan sonra videoda, [Veritasium] büyüleyici bir yolculuğa çıkarıyor bizi Micromouse’un Geliştirilmesi Rekabetçi robotlar.

Micromouse’un amacı basittir: labirentin hedef karesine (ortasına) mümkün olan en kısa sürede ulaşmak. Bir etkinliğin başlangıcında düzen ortaya çıktıktan sonra yarışmacıların araçlarının programlarını güncellemelerine izin verilmez. Yıllar geçtikçe, şu anda bariz görünen ancak o zamanlar inanılmaz olan birçok icat oldu.

En belirgin ilk zorluk, labirentin merkezini bulmaktır. 1977’deki ilk olayda izlenen basit duvar “taşkın dolgu” yöntemi varyasyonlara dönüştü. Başlangıçta, birisi robot yeterince darsa köşeleri 45° açıyla kesebileceklerini ve çapraz olarak hareket edebileceklerini anlayana kadar tüm robotlar bir köşeyi dönmeden önce durdu. Daha kısa bir rota her zaman daha hızlı değildir çünkü viraj daha fazla hız kaybeder, bu nedenle bazen daha az köşeli biraz daha uzun bir yönlendirici seçerek süreleri iyileştirmek mümkündür.

Yüksek hız, yalnızca kontrolü elinizde tutabiliyorsanız iyidir, pek çok robot artık sürtünmeyi artırmak için emme fanlarına sahiptir. Bu, saniyede 7 metreye varan azami hızlara ve 6 G’ye varan viraj alma kuvvetlerine yol açtı. Toz zerreleri bile kontrol kaybına neden olabilir, bu nedenle tüm yarışmacılar koşudan önce tekerleklerini temizlemek için bant kullanır. Birçok başarılı çalıştırma artık 10 saniyenin altında ve kontrol edilebilir hızları artırmak ve ağırlığı azaltmak için birden fazla tasarım yinelemesi gerekiyor.

Tüm bu icatlar deney olarak başladı ve mikro evin güzelliği erişilebilirliğinde yatıyor. Başlamak için büyük bir bütçe gerekmez ve girişin önündeki teknik engel her zamankinden daha düşüktür. Daha önce başka bir MicroMouse tasarımı görmüştük. Mikromik olmasalar bile küçücük robotlar elde edemeyiz.