Houston sanatçısı Hammond tarafından Analog Fütürizm

İlk uzun metrajlı projeniz, kendi sesinize dayalı bir öğrenme süreci mi?
%100 Her projeye kendi konumu daha fazla entegre etmeyi seviyorum. Elektronik müzikten, alternatif müzikten, birlikte büyüdüğüm tüm bu farklı ilhamlar birbirinden çok uzak ve kendimden bir tane yaratmaya çalışıyorum.

Müzik sevginiz kız kardeşiniz ve onun müzik zevkiyle başladı. Seni ne tür bir müziğe davet etti?
Aile bilgisayarını paylaştık. Her şeyi hatırlamıyorum. İlk gittiğim konser, 11 yaşımdayken beni götürdüğü moda konseriydi. Oradaki herkes yaşlıydı ve ben çok klostrofobik oldum. Sahneyi göremiyordum. Ama yine de sevdim.

MGMT bir başkadır. O kadar çok sevdi ki, o albüme aşık olduğunu hatırlıyorum. O sırada dinlediği tüm pop müzikler – o lisedeydi, ben ilkokul veya ortaokuldaydım. Muhtemelen Justin Timberlake’e aittir. Haklı Sonra albüm beni Neptunes ve Dimbaland’a götürdü ve sonra tırmandı ve birçok şeye yol açtı.

Bunun senin mesleğin olması hakkında ne düşünüyor?
Eminim ondan hoşlanıyordur. Yani, küçüklüğümden beri müzik yapıyorum. Yani yavaş yavaş oldu. Lisedeyken kendi zevklerimi geliştiriyordum ve birçok aşamadan geçiyordum ve müziğe ondan çok daha fazla girdim. Ama geriye dönüp baktığımda, çocukken klasik müzik çaldığım için, o gerçekten benim popüler müziğe başlamam için bir motivasyon kaynağı oldu. Büyükbabam Chicago Senfonisinde çaldı. Amcam klasik bir orkestra şefiydi. Bu yüzden her zaman klasik müzikle iç içeydim. Ama o sırada pop ve alternatif müzik dinliyordu.

“Elektronik müzikten, alternatif müzikten, büyüdüğüm tüm bu tuhaf ilhamlar birbirinden çok uzak ve ben de kendiminkini yaratmaya çalışacağım.”

Çevrenizde duyduğunuz müziği çalmayı denediniz mi?
Özellikle klasik şeyler tabii ki beni bazı tonlar ve şarkılar öğrenmeye sevk etti. Mesela benim müzik dinleme şeklimi değiştiren bir şarkı vardı. [“Gymnopédie No. 1” by Erik Satie]. Bu, caz çemberlerini kullanarak duyduğum ilk klasik piyano şarkısıydı. Yani büyük, küçük yedinci halkalar gibi. Oynadığım şeylerden çok farklıydı. Caz müziği sevmemi sağladı. Neptün’ün size özel bir his vermek için büyük, küçük yedinci halkaları kullanması konusunda benzerlikler buldum. En sevdiğim stili fark etmemi sağladı.

Sizi üretime mi indirdi?
Ortaokulda yerel rapçilere beat vermeye çalıştım. Ve yerel derken, lise gibi, gerçekten yerel demek istiyorum. Çocuklar, “Ah, bunun hakkında konuşabilirim” gibi olacaklar. Sonra tüm bu zaman boyunca gizlice şarkı söylüyordum ama “Ben bir şarkıcıyım” diyecek kadar kendime güvenim yoktu. Bir rapçi ya da başka bir şey verirdim. Sonra lisenin sonunda kendi işimi yapmaya karar verdim.

Kendinizi müziğe kaptırmaya başladığınızda, şimdiki gibi her şeyde bir numaralı oyuncu olacağınızı hiç düşündünüz mü? Prodüksiyon, Ses, Videolar…
Uzun yıllar gerçekten sanatın her dalıyla uğraştım சிறந்த Müzisyen olmanın en güzel yanı da her türlü sanatı yapabilmen. Albümünüz ve tek sanat eserinizle yönetmen ve görsel sanatçı olmak, vizyonun uygulanmasına yardımcı olmak için başkalarıyla birlikte çalışmak. Ancak her yönünü sevmek, bu farklı şeyleri yapmanıza yol açabilir. Belli bir noktadan sonra, yepyeni bir yaratıcı mağazaya girmek ne kadar eğlenceli olurdu? 40 yaşımdayken yönetmen ol.

“Angels”, iki Lucy ve 2020 EP’sinden sonraki ilk single’ınız. Bu yıl tekrar gelme sebebiniz nedir?
Sesin ilk yolculuğunu temsil etmekle ilgili. Yani “Melekler” tipi, projenin tüm unsurlarını entegre ettiği için onu en iyi şekilde tanıttı. Bazılarının elektronik müzik dediği bu tür bir mola ritmine, trip-hop’a atıfta bulunur, ancak yine de gerçekten müzikaldi. Güzeldi, düzenlenmişti, Alay etmek. [a frequent collaborator] üzerinde başlamıştı. Projeye mükemmel bir giriş gibi geldi. Sonra tüm single’ları planlamaya başladığımızda, dünyayı biraz daha inşa etti. Bir sonraki kişi, tüm dünyayı tüm planla elde edene kadar üzerinde bir bina gibi hissediyor.

“Melekler”e Houston’a aşk mektubu dedin. Ne yaptı böyle?
DJ ile başladı. Bana bu yüzüğü gönder. Yüzük bile değil. Bazı Hans Zimmer boklarında, tıpkı bir film için yaptığı gibi geleneksel bir müzikal aranjman. Belli bir kısmı çok zarif ve güzeldi. Onu alıp doğramaya başladığımda, sanki evimdeymiş gibi hissettim, neredeyse müjde. Bana sevdiğiniz insanlar tarafından korunmayı ve çevremdekilere gerçekten minnettar olduğumu hatırlattı. Houston’dan geldiğim için minnettar olmamı sağladı ve nereden geldiğim ve bunun neden bu kadar önemli olduğu konusundaki tüm yolculuğu yeniden düşünmemi sağladı.

Şarkı ile anıyoruz Romy Yo ve Juliet, 1996, Leonardo DiCaprio ile. Ve Teaz. Bir sahne çekti. Bir büzme ipi ile çevrili bir çuval gibi görünüyor. Benim için hangi şarkı olduğunu anladım ve sonra Houston’da ona paralel çizdim.

Video ile Houston’a geri döndüm ve büyüdüğüm yerlere izleyerek geri dönmek istedim. Houston’ı her zaman bu fantezi gelecek şekilde gördüm. Houston’ı başka birinin böyle gördüğünü sanmıyorum ama şehirden geliyormuş gibi düşünmek istedim Açlık Oyunu. İnsanların daha önce hiç görmediği bir şehirden yeni ve farklı bir şey yapmak istemekten bahsettik.

Proje için yarattığınız bu son müzik dizisini nasıl tanımlarsınız?
Analogun geleceği. Analog çok retro ve eskidir, eski öğelerin müzikalitesine ve dokusuna sahiptir. Bant makineleri ve canlı araçlar. Ama bunu ileriye dönük ürüne, synth’lere ve elektronik müziğe uyduruyorsunuz. Yeni bir şey yapmak için hem geçmişten hem de gelecekten çekilmektir.