Burada bir yavru, orada bir yavru | yerel oyun

Geçen hafta yağışlı, yoğun kar yağışı ve elektrik, kablo, Wi-Fi veya hücre servisine rağmen bahar geldi. Mayıs ayında Anneler Günü’nde on inç kar gördüm. Neden? Burası Kuzeydoğu New York’un yukarı eyaleti.

Havaya rağmen, doğada işler her zamanki gibi olur. Üreme mevsimi yaklaşırken, Goblinler çayırlarda tam gaz devam ediyor.

Kışın her yerde hindi gördüm. Yakınlardaki bazı çayırlarda her gün 17 çiftten oluşan bir kalabalık yemek yiyordu. O zaman erkekler bekar gruplar halinde toplanır ve tavukları beslemezdi. Ancak grup, menzillerini genişletip tavuklardan oluşan küçük sarayı topladıkça dağıldı.

Çoğu zaman birkaç kuplör sergilenir, bunların hepsi uzanmış kuyrukları ve kancalarından sarkan parlak kırmızı snootları ile tavukları etkilemeye çalışır. Daha yaşlı ve daha büyük Tom’un bazı ortak noktaları olacak.

Yaklaşık 28 gün sonra yumurtalar çatlar ve 18 küçük tüylü civciv doğar. Yuvadayken ebeveynleri tarafından beslenen minik kuşlarımızın aksine, yavru hindiler saatler içinde doğar ve yerler.

Bu, küçük tavuklar için çok savunmasız bir zamandır. Küçük çocuklar ölene kadar soğuk ıslak çeşme bu çocuklara zararlı olacaktır. Tavuklar genellikle tüylü vücutları ıslandığında ve sıcaklık düştüğünde hastalanır ve ölürler.

Ancak Tabiat Ana, bir ay kadar sonra ikinci bir kuluçka yumurtasıyla bununla yüzleşir.

Sonra Mayıs var. Av sezonu burada 1 Mayıs’ta New York’ta başlıyor.

O zamanlar o yaşlı tomlar hala bir eş arıyorlar, bu yüzden avcılar bir tavuk çağrısı kullanıyor ve bu cinsel manik tomları daha yakına çekiyor. İlkbaharda sadece kunduracıları vurabiliyoruz ve sezon öğlen kapanıyor.

Şimdi size söylüyorum: hindi aptal bir kuş değildir. Çok çabuk daha akıllı hale gelirler.

Birkaç yıl önce, yoldan bilinmeyen küçük, gizli bir vadide küçük bir toms grubunu avladım. Grubun dört tane oldukça uzun sakalı vardı. Şafakta konuşmaya başlarlardı ama ben bağırır bağırmaz ortalık susmuştu.

Bir gün sabah erkenden bir arkadaşımı oraya götürdüm. Tavuk leşlerini karanlıkta bırakıyoruz ve yaklaşmaya hazırlar. Gopal’ın sesini uzaktan duyduk, ama çağrılarımızın sesi yükselir yükselmez bitti. Aptalın elinden zemini çeken sakallarla büyümezler.

Hepsi böyle değil. İlk vurduğum yer Milford yakınlarındaki bir tepenin zirvesiydi. Bir gün onu meranın dışında bir tavukla gördüm. Ertesi gün karanlıkta dağa tırmandım ve bekledim. Güneş doğduğunda bayıldı. Sedir kutumu aradım ve neredeyse benden kaçtı. Ahşap yolun ortasında dururken onu sadece 12 hızda vurdum.

Hindi sayısı sürekli değişir. Bir yıl kadar önce Aralık, bu kuşlara neler olduğunu merak ediyordu. İnsanlardan ziyaret edip etmediklerini bildirmeleri istendi. Ama aniden her şey değişti ve şimdi her yerde hindi görüyorum. Bu harika bir oyun ve tüm yıl boyunca işlerini yaparken onları izlemek çok eğlenceli.

Şimdi kuş gribi var. Ertesi gün kel kartallarımızı da etkilediğini duydum. Yabani hindilere ne yapacağını merak ediyorum.

Biliyorsunuz ki Benjamin Franklin, görkemli kartal yerine hindiyi ulusal kuşumuz yapmayı teklif etti. Kartal kel değil, hindidir. Hindileri ne kadar sevsem de doğru bir seçim yaptıklarını düşünüyorum. Ayrıca hindi milli kuşumuz olsaydı şükretmek için ne yerdik?